21 Ιουλίου 2011. Η πιο μαύρη μέρα του σύγχρονου Ελληνισμού.
Προχθές ζήσαμε πραγματικά τη μεγαλύτερη υπερπαραγωγή του πολιτικού θεάτρου. Τέτοια φαρσοκωμωδία δεν έχει ξαναϋπάρξει.
Ένας χαμογελαστός Παπανδρέου προσπαθούσε να πείσει τον Ελληνικό λαό ότι σώθηκε χάρη στις προσπάθειές του. Δυστυχώς δεν μπορούσε όμως να κρύψει τη χαρά του από το αποτέλεσμα της χθεσινής συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος και δεν μπορούσε να το κρύψει γιατί κατάφερε μέσα σε 21 μήνες διακυβέρνησης της Ελλάδας να σώσει το διεθνές οικονομικό καταστημένο τα χρήματά του και ταυτόχρονα τους εξασφάλισε κέρδος δις ευρώ με τις επιμηκύνσεις και τα επιτόκια για 40 χρόνια ακόμη.
Ταυτόχρονα κατάφερε να σωθούν οι Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές τράπεζες και να περάσουν όχι απλά αλώβητες αλλά και με έξτρα κέρδος από την οικονομική κρίση που δημιούργησε στην Ευρωζώνη ο Πρωθυπουργός και οι «κηπουροί» του.
Μέσα σε 21 μήνες κατάφερε ο Παπανδρέου να πτωχεύσει έναν ολόκληρο λαό, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά και ψυχολογικά. Κατάφερε να τον εξαθλιώσει και τώρα επιτέλους, κατάφερε και να τον... αλυσοδέσει για μισό αιώνα τουλάχιστον.
Προχθές όμως επέτυχε και κάτι εξίσου σημαντικό. Να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και τις στρατηγικές υποδομές της αντί πινακίου φακής και ταυτόχρονα έθεσε τη χώρα υπό ξένη κατοχή. Τρία σε ένα…
Υ.Γ. «Ανάψτε και κάνα κερί ανάψτε και καμιά λαμπάδα μπας και σωθεί η Ελλάδα» έλεγε το λαϊκό άσμα. Αμ, έλα που τις βάρεσε τις καμπάνες ο Γιώργης πένθιμα.
Πάνε τα κεριά, ώρα για κόλλυβα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου