Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση έχει φθάσει πλέον σε οριακό σημείο. Η χώρα έχει εισέλθει εμφανώς σε φάση ακυβερνησίας, ενώ η οργή των πολιτών παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αυτές τις κρίσιμες στιγμές η μόνη απόφαση που μπορεί να δώσει λύση στο δράμα είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, οι εκλογές. Αυτή την εκτίμηση, που η Νέα Δημοκρατία είχε διατυπώσει εγκαίρως, την αποδέχονται σχεδόν όλοι. Ως εξαίρεση παραμένουν μόνον ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Γύρω τους μαίνεται μια καταιγίδα που απειλεί να μας ρίξει στην άβυσσο και αυτοί κρατούν τα αυτιά και τα μάτια ερμητικά κλειστά για να μην παραδεχθούν την αλήθεια.
Οι χιλιοπαιγμένες, όμως, επικοινωνιακές παραστάσεις με τους θριαμβευτές «σωτήρες» δεν πείθουν πια ούτε τους κυβερνητικούς βουλευτές και η αναντιστοιχία μεταξύ του κοινωνικού αισθήματος και της κυβερνητικής πολιτικής είναι απόλυτη.
Είναι φανερό ότι το χάσμα της έλλειψης αξιοπιστίας της κυβέρνησης από την κοινωνία είναι πλέον αγεφύρωτο, διότι:
Επί δύο χρόνια, ακολουθείται μια απόλυτα αποτυχημένη πολιτική που βυθίζει την οικονομία πιο βαθιά στην κρίση, στην ύφεση, στην απόγνωση των «λουκέτων» και της ανεργίας.