Του Β.Μπαλάφα
Σε άρθρο μου στις 12 Νοεμβρίου 2011 έγραφα τα εξής :
«Τον Ιούνιο του 1991, η Ελλάδα συμπλήρωνε 10 χρόνια από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.). Σε ομιλία του προς τους πρέσβεις των χωρών – μελών της ΕΟΚ, κατά τη διάρκεια επίσημου γεύματος προς τιμήν τους, ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, έλεγε : "Aν η Kοινότης μεταβληθεί σε λέσχη πλουσίων το οξύ πρόβλημα Bορρά-Nότου, που υπάρχει σε παγκόσμια κλίμακα, θα γίνει και πρόβλημα στους κόλπους της ίδιας της Kοινότητας, με αποτέλεσμα να αμβλυνθεί, όπως είπα, η πολιτική και ψυχική συνοχή της.".
Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η Ευρώπη βρίσκεται σε ακριβώς αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλείται να δώσει πολιτικές και ουσιαστικές απαντήσεις, χωρίς εκβιασμούς, χωρίς πρόχειρες κορώνες, χωρίς ύφος ιερατείου, σε ένα πρόβλημα που τη διαπερνά και τη φέρνει αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη κρίση στο οικοδόμημά της.»
Είναι αλήθεια και πλέον αποδεδειγμένο ότι πολύ λίγος κόσμος διαβάζει πια άρθρα και προβληματίζεται από αυτά. Υπάρχουν δύο μαζικές, πλειοψηφικές κατηγορίες αναγνωστών. Στην πρώτη ανήκουν εκείνοι που διαβάζουν τον τίτλο, κοιτάζουν το όνομα του αρθρογράφου, τον «σφραγιδώνουν» με την ταμπέλα που του έχουν φορέσει
