"Γιατί είπα ΝΑΙ στη Βουλή για τη νέα δανειακή σύμβαση"

Τους λόγους για τους οποίους είπε ΝΑΙ στη Βουλή για τη νέα δανειακή σύμβαση τη  ανέλυσε ο Αντώνης Σαμαράς  μιλώντας στις παραγωγικές τάξεις την Τετάρτη. 

 Είπε μεταξύ άλλων:

«Είπα ναι στη Συμφωνία γιατί παρέχει κάτι που δεν παρείχε η προηγούμενη. Άμεσο κόψιμο του χρέους. Άμεση περιστολή του χρέους. Δηλαδή, σωτηρία για τη ρευστότητα, που τόσο έχουν ανάγκη οι αγορές και αποτροπή της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. 

Τους λέγαμε από εδώ που ξεκινάτε, όταν ξεκίνησε το μνημόνιο, το 

προβλέπετε, θα πέφτει, θα κατρακυλάει συνέχεια η χώρα. Μας λέγανε δεν είναι έτσι, οι προβλέψεις του κ. Σαμαρά, της Νέας Δημοκρατίας, είστε λάθος. Κάθε μήνα δικαιωνόμαστε. Έπεσε, έπεσε, έπεσε. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Δεν έπρεπε κανείς να κλωτσήσει τη χώρα μας στο γκρεμό. Έπρεπε να μπορέσει να κόψει αυτό χρέος, όπως γίνεται με το PSI, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε την αναγκαία στροφή και από εκεί και πέρα και με αυτά τα μέτρα, αλλά κυρίως και με το δικαίωμα της ανάκαμψης, να γυρίσουμε και να απομακρυνθούμε οριστικά από τον γκρεμό. Αυτή είναι η θέση μας.

Γι’ αυτό και θέλω να μετριαστούν πάση θυσία οι υφεσιακές αυτές πολιτικές του νέου προγράμματος.  Είπα ναι, λοιπόν, για τρεις λόγους:

-Γιατί τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και το χρέος μας έτσι μπορεί να γίνει βιώσιμο. Γιατί το 2009 ήταν υψηλό μεν, αλλά ήταν βιώσιμο. Μπορούσαμε να βγαίνουμε στις αγορές και να δανειστούμε με τα ομόλογά μας. Τώρα πια δεν μπορούμε.

- Γιατί τώρα μας προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση από το κούρεμα του χρέους, μας διαγράφουν 85 δισεκατομμύρια περίπου. Το 2010 δεν υπήρχε διαγραφή χρέους.

- Τώρα μπορούμε να μετριάσουμε την ύφεση. Και να ξεκινήσουμε κάποια πρώτα σκιρτήματα ανάκαμψης. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τροποποιήσεις στο μίγμα πολιτικής, ώστε να αρχίσει – επιτέλους – η ανάκαμψη. Αυτό έχουν αρχίσει πια να το καταλαβαίνουν, όλο και περισσότεροι, όχι μόνο οι ντόπιοι, αλλά κι εκτός Ελλάδας.

Το 2010 βλέπαμε μπροστά όταν λέγαμε ΟΧΙ 

στη λάθος συνταγή.-Αλλά και σήμερα βλέπουμε μπροστά, όταν λέμε ότι το κούρεμα του χρέους στις σημερινές συνθήκες μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια πορεία ανάκαμψης. Φτάνει να δώσουμε την προτεραιότητα στην Ανάκαμψη. Χωρίς αυτά τα δύο – προτεραιότητα στην Ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή -η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει παρά τις όποιες θυσίες.

Και αν δώσουμε προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, αν διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή,  τότε οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, δεν θα πάνε χαμένες.

Και ένα τελευταίο σημείο:

Άμεση προσφυγή στις κάλπες. 

Εκλογές, για να υπάρξει ομαλότητα στον τόπο».