Συσσωρευμένη αδιαφορία της Πολιτείας

Η καταστροφική η πλημμύρα που έθεσε εκτός μάχης για αρκετό καιρό ένα μεγάλο νοσοκομείο, όπως αυτό του Πύργου,  θέτει έμπρακτα και για μια ακόμη φορά το πρόβλημα μελετημένης οργάνωσης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων για την αντιμετώπιση των θεομηνιών με τα κατάλληλα μέτρα, σχέδια και προετοιμασία.

Δυστυχώς, τα νοσοκομεία μας, όχι απλώς δεν είναι σε θέση να περιθάλψουν τα θύματα μιας θεομηνίας που συνέβη στην περιοχή τους, αλλά κατά το πλείστον, δεν αντέχουν ούτε τα ίδια σε μια πλημμύρα. Το μόνο που αποδεικνύεται ανθεκτικό είναι οι ανεύθυνες κομματικές τους διοικήσεις που έχουν μοναδικό μέλημα τη διατήρηση των κεκτημένων.

Η βιβλική καταστροφή που έπληξε τον Πύργο και τα περίχωρα, προφανώς και δεν οφείλεται μόνο στα ακραία και δυσμενή καιρικά φαινόμενα, αλλά και στη συσσωρευμένη αδιαφορία της Πολιτείας, προκειμένου να λάβει τα αναγκαία μέτρα προστασίας των πολιτών και της περιουσίας τους, κυρίως μετά τις πυρκαγιές του Αυγούστου του 2007.

Τότε όλοι είχαν προβλέψει ότι η πύρινη λαίλαπα θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε νέες καταστροφές από πλημμύρες, εξαιτίας της απογύμνωσης των γειτονικών ορεινών όγκων και υψωμάτων από δάση.

Ήταν λοιπόν βαρύτατη παράλειψη που η Πολιτεία δε χρησιμοποίησε τα χρήματα του “Ταμείου

Μολυβιάτη” για να κατασκευάσει αντιπλημμυρικά έργα και να ενισχύσει τους μηχανισμούς προστασίας της πόλης, από τα φαινόμενα αυτά.

Αναμφισβήτητα όμως αποτελεί εγκληματική ενέργεια εις βάρος του Πύργου, αλλά και της Ηλείας ολόκληρης, η κατάργηση του “Ταμείου Μολυβιάτη” και η “αρπαγή” του ποσού των 120 εκατ. ευρώ που είχαν συγκεντρωθεί από εισφορές εθελοντών από το εσωτερικό και από το εξωτερικό. Αυτά τα χρήματα η πολιτεία σήμερα οφείλει να τα επιστρέψει για ν’ αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των πολιτών στην ευρύτερη περιοχή του Πύργου.

Αποδεικνύεται ότι ο αγώνας που κάναμε για να ματαιωθούν τα σχέδια εκείνων που κατάργησαν το “Ταμείο Μολυβιάτη”, ήταν απολύτως δικαιολογημένος και δυστυχώς, σήμερα, με τον πιο τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται η ορθότητα των λόγων, που με οδήγησαν  να προσφύγω με μήνυση στη Δικαιοσύνη εναντίον των υπευθύνων.

Η  αχρήστευση, εξαιτίας της πολύωρης  νεροποντής, του καινούργιου νοσοκομείου Πύργου, αποδεικνύει τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος και τις εμμονές σε λύσεις που σήμερα αποδεικνύονται ολέθριες.

Αξίζει όμως να θέσουμε δημοσίως το ερώτημα, με ποιες προϋποθέσεις προστασίας από τέτοια φαινόμενα  τοποθετήθηκαν ευπαθή και ευαίσθητα συστήματα μηχανολογικού και ηλεκτρονικού  εξοπλισμού στο δεύτερο υπόγειο του νοσοκομείου, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι ολόκληρο το οικοδόμημα  θεμελιώθηκε πάνω στο βούρκο;

Επιτέλους μέχρι πότε θα αφήνονται στην τύχη τους και στο έλεος του φιλεύσπλαχνου Θεού τόσο μεγάλες κατασκευές, που αφορούν τη δημόσια υγεία και καλύπτουν ζωτικές κοινωνικές ανάγκες χρηματοδοτούμενες από το υστέρημα του ελληνικού λαού;

Υπήρχαν, λοιπόν, συστήματα προστασίας και γιατί δε λειτούργησαν;

Από πότε εξάλλου οι αρμόδιοι τοπικοί φορείς είχαν να καθαρίσουν από φερτά υλικά, σκουπίδια και υδροχαρή φυτά τον ποταμό Ενιπέα  και τα άλλα ρέματα και αυλάκια, που συνετέλεσαν στο να λάβει η πλημμύρα τόσο ακαταμάχητες διαστάσεις;

Είναι επιτακτική ανάγκη να ανακουφιστούν άμεσα οι πληγέντες με είδη πρώτης ανάγκης, με χρηματικές ενισχύσεις και ν’ αποζημιωθούν έγκαιρα για τις πρωτοφανείς ζημιές που υπέστησαν, ως πλημμυροπαθείς.

Να καταγραφούν όλες οι ζημιές που έχουν υποστεί οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις και να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που ουσιαστικά υπεξαίρεσε το υπουργείο Οικονομικών, από τους πολίτες της Ηλείας. Επίσης να ανασταλεί αμέσως η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών των εμπόρων, επαγγελματιών και όλων των επιχειρηματιών  της περιοχής που έχει πληγεί, απέναντι σε κάθε τρίτο και κυρίως στις τράπεζες, δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς.

Ακόμα να δοθεί παράταση δύο τουλάχιστον ετών για την εξόφληση των δανείων, που είχαν λάβει οι πυρόπληκτοι  επαγγελματίες και πολίτες.

Συγχρόνως να υπάρξει μέριμνα για τους παραγωγούς που, λόγω των τεράστιων πλημμυρών, αφανίστηκαν οι καλλιέργειές τους.