«Την ανάγκην φιλοτιμίαν εποίησε» ο Τούρκος Πρωθυπουργός κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την πρόσφατη τροποποίηση του νόμου περί βακουφίων, με την οποία επιστρέφονται στα Ελληνορθόδοξα (αλλά και στα άλλα μειονοτικά, μη μουσουλμανικά…) κοινωφελή ιδρύματα ορισμένα από τα ακίνητα, που έχουν κατασχεθεί από το τουρκικό κράτος.
Και αυτό γιατί πρόλαβε έτσι την βεβαία καταδίκη της Τουρκίας από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για την καταβολή πολύ μεγαλυτέρων αποζημιώσεων στους δικαιούχους, ενώ απέφυγε και άλλες διπλωματικές και πολιτικές παρενέργειες, που αφορούν στην γενικότερη εικόνα της Τουρκίας και στις σχέσεις της με την Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος που το σημερινό τουρκικό κράτος αντιμετωπίζει τις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες, που ζουν μέσα στα σύνορά του, παρέχει έναν εξαιρετικά ευαίσθητο δείκτη της προόδου, της στασιμότητας ή της υποχώρησης, που παρατηρείται στο μεγάλο κεφάλαιο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην γειτονική μας χώρα και ταυτόχρονα προδίδει την βαθύτερη αντίληψη, που έχουν οι κύκλοι της σημερινής εξουσίας για την προσαρμογή της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο και γενικότερα για τις σχέσεις της με το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Από αυτή την άποψη, ενδεικτικό για την πολιτική που ακολουθήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες είναι το γεγονός ότι η Τουρκία είναι η δεύτερη μετά τη Ρωσία χώρα σε παραπομπές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με τις μισές από αυτές να αφορούν σε παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου