Εκτός τόπου και χρόνου ο Πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο

Μίλησε:

Για ψηφιακό σχολείο, την ώρα που κλείνει σχολεία.

Για καλύτερη λειτουργία νοσοκομείων, όταν πρώτη φορά νοσοκομεία αναγκάστηκαν να αναστείλουν τη λειτουργία τους.

Για νέες θέσεις εργασίας, όταν η ανεργία ξεπέρασε το 15% και πάει παραπάνω.

Για Χάρτα κοινωνικών δικαιωμάτων, όταν σε 18 μήνες, καταλύθηκε το κοινωνικό κράτος.

Για οδικό χάρτη, χωρίς να λέει που και πως πάει.

Για επανάσταση δικαιοσύνης στη φορολογία, όταν

η φοροληστρική πολιτική δεν έχει προηγούμενο και οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, κ.λ.π.) πλήττουν πρωτίστως τους ασθενέστερους.

Μίλησε για νέο εκλογικό νόμο, την ώρα, που έκαναν στην πράξη… πειραματόζωο την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τον «Καλλικράτη», ο οποίος καταρρέει.

Προφανώς, μιλούσε για άλλη χώρα.

Απαριθμώντας αυτά που έγιναν στους 18 μήνες, ισχυρίστηκε πως αν τα έλεγε από την αρχή κανείς δεν θα τον πίστευε.

Έχει δίκιο!

Ούτε θα τον πίστευε. Αλλά ούτε και τώρα υπάρχει άνθρωπος που τον πιστεύει.

Κανένας δεν θα πίστευε ότι θα πάνε τα spreads από 130 κοντά στις 1000 μονάδες βάσης.

Η ανεργία πάνω από το 15%.

Τα λουκέτα να πολλαπλασιάζονται.

Η ύφεση να είναι η χειρότερη που έζησε η χώρα από τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και το κυριότερο:

Φοβήθηκε να πει ποια είναι τα νέα, επώδυνα μέτρα που σχεδιάζει και μετέθεσε την ανακοίνωσή τους για μετά το Πάσχα.

Προφανώς δεν είναι τυχαίο που επέλεξε την επέτειο της βύθισης του «Τιτανικού» γι’ αυτή τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Προφανώς αισθάνεται ότι η κυβέρνησή του βυθίζεται.

Δεν θα βυθιστεί, όμως, μαζί τους και η χώρα.