Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

Συντάκτης: Καττής Νίκος μέλος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Ιωαννίνων
Μπροστά στην κάλπη των κρισιμότερων –όπως παραδέχονται όλοι -εκλογών της μεταπολιτευτικής ιστορίας και πολλοί συνέλληνες σκέπτονται να εκφράσουν την οργή και την αγανάκτησή τους ψηφίζοντας τα λεγόμενα μικρά κόμματα στέλνοντας μήνυμα στα λεγόμενα μεγάλα να συμμορφωθούν.
Αυτό όμως πατριώτες είναι ρεαλιστική προσέγγιση; Τα «μικρά» κόμματα μπορούν να μας βγάλουν από τη σημερινή δύσκολη συγκυρία και το αδιέξοδο και να μας οδηγήσουν με ασφάλεια σε ήρεμα νερά.
Δείτε λίγο την 7η Μαΐου με οκτώ εννιά ή δέκα κόμματα στη Βουλή. Μπαίνει ο Αρχιεπίσκοπος να ορκίσει τη νέα Βουλή και από την άκρα δεξιά με βάδισμα «χήνας» μπαίνουν οι «Χρυσαυγίτες». Τους βλέπουν οι κομμουνιστές και αντί να πετάξουν τον τόμο του Προϋπολογισμού (όπως έκαναν πρόσφατα στο Βενιζέλο) τραγουδούν « Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους» και με σφυροδρέπανα κινούνται απειλητικά προς την άλλη πλευρά. Εκεί οι «Συνασπισμένοι» βάζουν τις «κουκούλες» και ετοιμάζουν τις «μολότοφ». Οι « Α.Ε.» δηλώνουν συμπαράσταση και ζητούν «απέλαση» συμπαραστεκόμενοι από τους «πατριδοκάπηλους » του ΛΑΟΣ. Σε αυτή τη συγκυρία οι Αριστεροί Δημοκράτες ζητάνε το λόγο στη διαδικασία, οι Πασόκοι βρίσκουν ευκαιρία να τα χώσουν στον Βενιζέλο που τους οδήγησε στην ήττα και η Ν.Δ. αποχωρεί. Ο αρχιεπίσκοπος σε παράκρουση ψάλλει το « Σώσον Κύριε τον λαό σου » και μαζί του και όλη η Ελλάδα που παρακολουθεί από την τηλεόραση. Κι όσο “τράτζικ» σας μοιάζει αυτό το σενάριο αλήθεια για αναρωτηθείτε. Mε τέτοια κομματική γεωγραφία στη Βουλή υπάρχει περίπτωση συνεννόησης. Υπάρχει ένα νομοσχέδιο που μπορεί να περάσει από αυτή τη Βουλή. Με μία λέξη « σκοτάδι» και ακυβερνησία και μόνη διέξοδος νέες εκλογές
Θα μου πείτε . Τα λες αυτά ως κομματικός πατριώτης για να μας πείσεις πως μόνη διέξοδος είναι η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς. Όχι πατριώτες . Ας κάνουμε μαζί μια ιστορική αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν αλλά και στα προγράμματα των κομμάτων για να δούμε ποιος παρέχει τις εγγυήσεις να μας βγάλει από την περιδίνηση και να μας οδηγήσει ασφαλώς .
Μήπως ο Βενιζέλος που έβαλε «πάτο στο βαρέλι» και μας «έσωσε» τόσες φορές και ανακάλυψε κι αυτός όπως ο προκάτοχός του ότι «λεφτά υπάρχουν» και μάλιστα όχι αόριστα όπως εκείνος αλλά « 50 δις και μετρημένα ένα – ένα» και υποσχόμενος ότι σε μία τριετία θα μας βγάλει από το Μνημόνιο. Μπορεί να ξέρει κάτι περισσότερο ως συντάκτης του Μνημονίου - άρα και συνυπεύθυνος- με τον προκάτοχό του τσάρο του «Τιτανικού» . Όμως η πορεία του ως Υπουργού Οικονομικών με μια σειρά χαράτσια φόρους κι άλλους φόρους τεκμήρια κ.λ.π. μας δίνει να καταλάβουμε τι εννοεί ότι τα έχει μετρημένα ένα –ένα.
Μήπως ο Καμμένος ο «πικραμένος» που σήμερα καταγγέλλει τη δανειακή σύμβαση έχοντας παράσχει κι αυτός όπως και οι άλλοι βουλευτές και πρώην υπουργοί που συμπορεύονται μαζί του ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ειδικού σκοπού ; Αλλά για δείτε και τι υπόσχεται . Έξοδο από το μνημόνιο με 6 προϋποθέσεις. Και μέχρι οι προϋποθέσεις να εκπληρωθούν τι γίνεται ; Μένουμε στο Μνημόνιο ; Μπορείτε να εμπιστευθείτε αρχηγό που χωρίς να «ερυθριά» λέει πως η Παιδεία και η Υγεία δεν αποτελούν προτεραιότητες του κυβερνητικού του προγράμματος!!!!!!! Αλλά βλέπετε αυτό το έχει αναλάβει ο Μαρκάτος ο πρώην πρύτανης και ένθερμος θιασώτης του ασύλου.
Μήπως ο Τσίπρας που φαντάζεται «κυβερνώσα Αριστερά» αλλά δεν βρίσκει ποιος «πρόθυμος» θα ηγηθεί του σχήματος τρώγοντας πόρτα από την Αλέκα και επιδιώκοντας πολιτικό γάμο με τον Καμμένο. Αλήθεια φαντάζεστε μία τέτοια συνύπαρξη αλληλοσυγκρουόμενων ιδεολογιών. Π.χ. Φόρο 75% στο μεγάλο κεφάλαιο πάνω από 50.000 ευρώ λέει ο Τσίπρας όχι πάνω από 25% λέει ο Καμμένος. Ανοικτά κέντρα διανομής λαθρομεταναστών ο Τσίπρας , άμεσες απελάσεις ο Καμμένος. Φορολογείστε δυνατά τους εφοπλιστές ο Τσίπρας, δώστε κίνητρα ο Καμμένος. Αλλά για σκεφτείτε το πιο τραγικό . Το ΠΑ.Μ.Ε. κάνει διαδήλωση και οι «μπαχαλάκηδες» ξανακάνουν το κέντρο της Αθήνας σεληνιακό τοπίο. Ποιος υπουργός του Τσίπρα θα θελήσει να βγάλει από τις «αγαπούλες» τις «κουκούλες» και δεν θα υπεραμυνθεί του δικαιώματος να διαδηλώνουν και δεν θα τους δώσει άσυλο σε δημόσιο κτίριο όπως στην Υπατεία ; Μήπως ο Δημαράς.

Μήπως ο γνωστός ακροβατιστής πατριδοκάπηλος Καρατζαφέρης που μπερδεύεται αν είναι μνημονιακός ή αντιμνημονιακός. Πότε έκανε καλά τότε που στήριξε Παπαδήμο ή όταν βλέποντας τα δημοσκοπικά του ποσοστά να καταρρέουν και απέσυρε την εμπιστοσύνη. Και με ποιόν θα συγκυβερνήσει; Mε τους « Τσιπραμένους » και λοιπούς αντιμνημονιακούς ή με τους μνημονιακούς ;;;;

Μήπως ο « πιο πιστός στρατιώτης » της παράταξης Ντόρα Μπακογιάννη που έμεινε πιστή για μερικούς μήνες και τώρα δίνει αγώνα κοινοβουλευτικής επιβίωσης ;

Ή μήπως οι Αριστεροί Δημοκράτες μεταλλαγμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ. με αντίστοιχους πονεμένους του Καμμένου.

Ή μήπως οι Χρυσαυγίτες – αν είναι δυνατόν – νεοφασιστές και Νεοναζί που καπηλεύονται την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων των αστικών κέντρων από την εγκληματικότητα και τη λαθρομετανάστευση.

Που τόχες που το πήγες στο Σαμαρά κατέληξες !! θα μου πείτε. Ποιόν αυτόν που δεν κατάφερε ή δεν τόλμησε να αλλάξει πρώτα το δικό του μαγαζί και άλλαξε τακτική και γραμμή συμπορευόμενος με όσα κατηγορούσε ; 
Ας θυμηθούμε πως παρέλαβε ένα κόμμα στα πρόθυρα της σήψης και προερχόμενο από τη βαρύτερη ήττα στην ιστορία του . Από την ώρα που εκδήλωσε την επιθυμία να είναι υποψήφιος αρχηγός δέχτηκε πόλεμο (που δεν τελείωσε είναι αλήθεια και θέλει δουλειά και στο εσωτερικό ) από τα «τζάκια» και τους «τιμαριούχους » του κόμματος που δηλώνανε στρατιώτες και μετά την ήττα φύγανε και τους πρόσφατους πατριώτες που θυμήθηκαν ότι είναι αντιμνημονιακοί έχοντας ψηφίσει όμως κυβέρνηση Παπαδήμου απνευστί. Κι όμως κατάφερε να στήσει ξανά το «μαγαζί» και να αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική δύναμη της χώρας. Θα μου πείτε εκείνους που προκαλέσανε τον κόσμο γιατί τους ξανάβαλε στα ψηφοδέλτια ; Μήπως πρέπει να βάλουμε και εμείς το χεράκι μας και να μην τα περιμένουμε όλα από την κεφαλή.
Ας θυμηθούμε όμως και τι έκανε όταν ο απερίγραπτος Γ.Α.Π. οδηγούσε τη χώρα στα βράχια όπως του έλεγε ο δικός τους και συντοπίτης Αλέκος Παπαδόπουλος. Τους καλούσε να «ξεκολλήσουν » επιτέλους και να πάρουν μέτρα πριν είναι αργά . Στη συνέχεια πήγε κόντρα στο ίδιο του το κόμμα (το Ευρωπαϊκό Λαϊκό ) και είπε ΟΧΙ στο μνημόνιο και στους « Μερκοζί» λέγοντας τους πως το φάρμακο που δίνετε στον άρρωστο τον στέλνει στο θάνατο και πρότεινε δικές του κοστολογημένες και εφαρμόσιμες λύσεις (Ζάππειο 1και 2) λοιδορούμενος από ημετέρους ως το κακό παιδί και αντιπάλους ως μαθητευόμενος μάγος ενώ αυτοί συνέχιζαν την καταστροφή της χώρας. Όταν εκείνος μιλούσε για ανάπτυξη και μείωση της φορολογίας κάποιοι γελούσαν και αυξάνανε το ΦΠΑ στην εστίαση μεσούσης της τουριστικής περιόδου καταφέρνοντας καίριο πλήγμα στον τουρισμό. Σήμερα όλο και περισσότεροι μιλάνε για ανάπτυξη και μείωση φορολογίας αλλά σήμερα καθαγιάζεται γιατί αυτές οι φωνές προέρχονται και από σοσιαλιστές τύπου «Ολάντ».
Συγνώμη αλλά αν δεν ήταν αυτό αντίσταση και εθνική επιλογή τι ήταν ;
Ύστερα βρέθηκε αντιμέτωπος με την απερίγραπτα επιπόλαια στάση του ΓΑΠ για δημοψήφισμα που έθετε εν αμφιβόλω την ίδια την ευρωπαική προοπτική της χώρας στην οποία σήμερα όλοι ορκίζονται αλλά τότε αν πηγαίναμε σε δημοψήφισμα ξέρετε καλά σήμερα που θα είμαστε. Τότε όρθωσε ανάστημα και ζήτησε παραίτηση και την πέτυχε του πρωθυπουργού έστω και για ώρες άσχετα αν η «φαμίλια » την απέτρεψε. Οι εξελίξεις όμως είχαν δρομολογηθεί. Και τότε φάνηκε πως αντιλαμβάνεται τον ηγετικό του ρόλο. Ποδηγέτησε την εύκολη προσωπική του ανέλιξη προτάσσοντας το εθνικό και πατριωτικό συμφέρον με όποιο κόστος είχε αυτό. Συναίνεσε σε μία κυβέρνηση ειδικού σκοπού που θα διασφάλιζε την ευρωπαϊκή μας προοπτική και έπραξε το αυτονόητο . Μεταξύ δύο κακών το λιγότερο κακό είναι καλύτερο. Μένουμε στην Ευρώπη προκειμένου να μπορούμε να ξανακτίσουμε Ελλάδα σε υγιή θεμέλια και χωρίς τα σκάρτα υλικά της μεταπολίτευσης. Επέλεξε να γίνει η εγχείρηση με κίνδυνο ακόμη και ακρωτηριασμού από το να περιμένει να επέλθει το μοιραίο από την προχωρημένη σηψαιμία. Ξέρετε σήμερα μπροστά σε αυτές τις εκλογές τι εύκολο θα ήταν για τη Νέα Δημοκρατία να εκλέξει όχι 151 αλλά 201 βουλευτές κάνοντας ρεκόρ ψήφων παρακολουθώντας απλά την κατάσταση και κραυγάζοντας αντιμνημονιακά. Πέτυχε και επέβαλλε εκλογές απαλλάσσοντας τη χώρα από ανθρώπους που ποτέ δεν πίστεψαν σε αυτήν.
Σήμερα μπροστά στις κάλπες σε καλεί να ψηφίσεις με βάση την λογική σου και όχι το θυμικό σου. Ξέρω πως κι εσύ κι εγώ και όλοι μας υπεστήκαμε τις απερίγραπτες συνέπειες του μνημονίου. Ξέρω πως είσαι θυμωμένος και αγανακτισμένος. Και εγώ. Ξέρω πως άλλαξε η ζωή σου και η καθημερινότητά σου και υπονομεύτηκε το μέλλον των παιδιών σου. Σε συμμερίζομαι Έχω κι εγώ παιδιά και το βιώνω. Όμως δεν έχουμε δικαίωμα να δώσουμε τη δύναμή μας και να δώσουμε δυναμική σε ανθρώπους που δεν μπορούν να τη διαχειριστούν και συμπεριφέρονται ανεύθυνα ψαρεύοντας με δόλωμα τον θυμό μας. Αλήθεια πιστεύει έστω ένας από εσάς- που σκέφτεστε και δεν φανατίζεστε - πως με προτάσεις Τσίπρα και Καμμένου μπορούμε να απαλλαγούμε από τα μνημόνια.
Σίγουρα απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη είναι να απαλλαγούμε από τα δεσμά του μνημονίου. Σίγουρα πρέπει το χρέος να γίνει διαχειρίσιμο. Σίγουρα πρέπει να ενισχυθεί το εθνικό κράτος και να επέλθει εθνική ανεξαρτησία . Αν έχεις ισχυρή Ελλάδα μπορείς να αποτινάξεις ζυγό και σκλαβιά. Πως μπορεί όμως να είναι ισχυρή η Ελλάδα με σάπιο κράτος και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Αυτοί που το δημιούργησαν μπορούν να εγγυηθούν τίποτε περισσότερο εκτός από τη διατήρησή του; Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα εδώ με τα « Τσοβόλα δώστα όλα» και τα « λεφτά υπάρχουν» ή όσοι παρεξήγησαν τη δημοκρατία θεωρώντας την ελευθερία ασυδοσία και αναρχία εγγυώνται την έξοδο από την κρίση ;
Απαιτείται πίστη και εμπιστοσύνη. Όραμα και ηγεσία που να εμπιστεύεται τα πατροπαράδοτα ιδανικά ,έθνος, πατρίδα, θρησκεία ιδανικά που όσοι πιστέψαμε σε αυτά χρόνια τώρα θεωρούμασταν γραφικοί και περιθωριακοί αλλά διαχρονικά αποδεικνύεται πως χωρίς αυτά η Ελλάδα δεν πάει πουθενά .
Τα μάτια είναι στραμμένα στο Σαμαρά που έχει σχέδιο πρόγραμμα αλλά κυρίως Εθνικό όραμα και μπορεί να μας βγάλει από την ατραπό.
Σε όλους αντιστοιχεί μία ψήφος, ένα βόλι . Αρκεί να το χρησιμοποιήσουμε όπως πρέπει και να μην στρέψουμε το όπλο στον εαυτό μας ή χειρότερα στα παιδιά μας. Οι εκλογές δεν είναι διαδήλωση να πάμε να διαμαρτυρηθούμε. Προσέξτε που θα ρίξετε τη μία και μοναδική σφαίρα που έχετε γιατί κι άλλοι επικαλέστηκαν το όπλο στο τραπέζι αλλά η κάννη ήταν στραμμένη στην Ελλάδα . Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και οι «συγγνώμες» δεν αρκούν.

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου