Ο ανιψιός του Πεπόνη προσελήφθη στο γραφείο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης!

Όπως έχει φανεί με διάφορες αφορμές και στο πρόσφατο παρελθόν, πολλές φορές η νομιμότητα δεν συμβαδίζει με την έννοια της ηθικής ή και την κοινή αίσθηση περί δικαίου. Ένα τέτοιο πλαίσιο ίσως είναι το κατάλληλο ώστε να περιγράψει την πρόσληψη του Άγγελου - Ζήκου Πεπόνη ως Ειδικού Συνεργάτη στο πολιτικό γραφείο του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθανάσιου Τσαυτάρη.

Ο δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Πεπόνης, ίσως να μην ανακαλεί κάτι στη μνήμη των περισσότερων, εκτός και αν τον έχουν απαντήσει στις δικαστικές αίθουσες της χώρας ή στα φοιτητικά έδρανα. Εν τούτοις, το επώνυμο Πεπόνης αναμφίβολα είναι οικείο στο δημόσιο διάλογο εξαιτίας ενός άλλου διακεκριμένου νομικού, του κυρίου Γρηγόριου Πεπόνη του Ζήκου, Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος. 

 Εν προκειμένω δεν πρόκειται για απλή συνεπωνυμία, κάτι που άλλωστε ίσως προδίδει το «Ζήκος», όνομα του πατέρα του Οικονομικού Εισαγγελέα, μα και όνομα του Ειδικού Συνεργάτη πλέον στο πολιτικό γραφείο του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων. 

 Συνοπτικά, ο δικηγόρος Άγγελος - Ζήκος Πεπόνης είναι ανιψιός του αντιεισαγγελέα Εφετών Γρηγόριου Πεπόνη.

 Ασφαλώς ο υπουργός θα αναγνώρισε σημαντικά προσόντα και θα διέκρινε αξιοπρόσεκτες δεξιότητες στον δικηγόρο κ. Πεπόνη ώστε να του εμπιστευθεί μία τόσο ευαίσθητη θέση στο πολιτικό γραφείο του, και επ ουδενί κάποιος χρειάζεται να αμφισβητήσει την επιστημοσύνη ή και τις ικανότητες του Ειδικού Συνεργάτη. 

 Εν τούτοις, την ώρα που ο θείος του και Οικονομικός Εισαγγελέας ερευνά εξαιρετικά σημαντικές υποθέσεις που αφορούν τον πολιτικό βίο, πρόσφατα μάλιστα κλήτευσε πολιτικά πρόσωπα, πρώην υπουργούς, ώστε να δώσουν καταθέσεις σχετικά με την εμπλοκή της Ελλάδας στους Μηχανισμούς του Μνημονίου, είναι ίσως «άκομψο», όχι για τον ίδιο, αλλά για τον υπουργό να κατέχει αυτή τη θέση. 

 Σε καμία περίπτωση η συγγενική σχέση δεν μπορεί να αποτελεί εμπόδιο, ή προνόμιο από την άλλη, για ειδική επαγγελματική μεταχείριση, όμως ίσως ο κ. Τσαυτάρης να ήταν σκόπιμο να φαινόταν κάπως πιο προσεκτικός, έστω και απλά και μόνο για να μην προκύψει το περιγραφόμενο «ασυμβίβαστο» μεταξύ της αδιαμφισβήτητης νομιμότητας του διορισμού και της αμφιλεγόμενης «ηθικότητας» αυτού. 

 Ο υπουργός, ο οποίος έχει απασχολήσει ξανά με την παράδοξη για τη θέση του υποστήριξη πρς τα μεταλλεγμένα προϊόντα, για μία ακόμη φορά επιτρέπει να δημιουργηθεί ένα ερώτημα, έστω και αν όχι τυπικής νομικής, αλλά ηθικής φύσης. 

 Ενδεχομένως, όσοι κατέχουν θέσεις υψηλής ευθύνης να χρειάζεται να εμφανίζονται διπλά συνετοί σε ό,τι αφορά την ανάγνωση των συνθηκών και της συγκυρίας. Εκεί όπου δεν προκύπτουν τυπικά κωλύματα, ίσως αναφύονται ζητήμα ευρύτερα, ηθικής τάξης, που χωρίς να χρειάζεται, ενδέχεται να δημιουργούν αμφιβολίες για πρόσωπα, καταστάσεις ή και ενέργειες, δίχως να συντρέχει λόγος. 

 Άνθρωποι για τους οποίους δεν υφίσταται έγκυρος ψόγος για την επιστημονική κατάρτισή τους ή και για την ηθική ακεραιότητά τους, είναι άκομψο να εμφανίζονται, ενδεχομένως, εκτεθειμμένοι.