Το πιο χαριτωμένο πολιτικό ανέκδοτο που κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια στους διαδρόμους του Κρεμλίνου, έχει να κάνει με την περίφημη επίσκεψη Γιώργου τον Φεβρουάριο του 2010. Τότε που κυριολεκτικά η Ελλάδα καιγόταν και βρισκόταν με το ένα πόδι στην χρεοκοπία και με το άλλο στη θανάσιμη αγκαλιά του ΔΝΤ.
Δεν χρειάζονται οι μαρτυρίες ομογενών βουλευτών ή άλλων παρατρεχάμενων για να μπεί κανείς στο πνεύμα του αστείου. Στο στενό περιβάλλον του Σεργκέι Λαβρώφ η ιστορία έχει πλέον «βρωμίσει». Και λέει ότι ο Γιώργος κλείστηκε σε ένα δωμάτιο, τετ-α-τετ με τον Πούτιν για την απλή επικύρωση μιας προαποφασισμένης(από την πλευρά της Μόσχας τουλάχιστον) συμφωνίας. Η Ελλάδα, θα έπαιρνε με συνοπτικές διαδικασίες ένα χαμηλότοκο δάνειο 25 δις ευρώ, μακράς αποπληρωμής και χαμηλού επιτοκίου. Είχε διευκρινιστεί αρμοδίως μάλιστα, ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να συζητήσουν, αντι για την καταβολή ρευστού, την κάλυψη ενός(μικρού) μέρους του δανείου με την εξαγωγή ελληνικών αγροτικών προιόντων!
Επί της ουσίας απέμενε μία τυπική κατοχύρωση της συμφωνίας με μια «οικογενειακή φωτογραφία» των δύο ηγετών σε στιγμές εγκαρδιότητας. Η φωτογραφία έγινε, αλλά μετά από μία συνάντηση ενός τετάρτου, την λήξη της οποίας κήρυξε ο Πούτιν, φανερά εκνευρισμένος όταν διαπίστωσε ότι ο συνομιλητής του, αντί να του μιλήσει για το φλέγον πρόβλημα της Ελλάδος, θέλησε να του αναπτύξει τα πλεονεκτήματα της…πράσινης ανάπτυξης, των ανεμογεννητριών, ενδεχομένως δε και της…μεσογειακής διατροφής.
Προφανώς, ο Ρώσος ηγέτης κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα με τον Γάλλο πρόεδρο για την προσωπικότητα του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα έχασε μία μοναδική ευκαιρία ευνοϊκής δανειοδότησης και οι ελληνορωσικές σχέσεις μπήκαν σε θάλαμο βαθιάς κατάψυξης, έπειτα από μια περίοδο αμοιβαίας κατανόησης που στήθηκε με πρωτοβουλία του Κώστα Καραμανλή.
Στη συνέχεια τα γεγονότα είναι γνωστά. Φτάσαμε μέχρι και σε επίσημη απόρριψη αιτήματος επίσκεψης στη Μόσχα, Έλληνα υπουργού εξωτερικών με το ανεπίσημο πρόσχημα ότι δεν υπάρχει «αντικείμενο συζήτησης»!!!
Χρειάστηκε μεγάλη αποφασιστικότητα και πολιτική τόλμη για να σπάσουν οι πάγοι. Ο Αντώνης Σαμαράς με το που πάτησε το πόδι του στη Μόσχα, ξέφυγε από την συμβατική διπλωματική γλώσσα. Και από τη μία εξέπεμψε το μήνυμα ότι “we mean business”, από την άλλη όμως, διευκρίνισε ότι οι διμερείς σχέσεις τραυματίστηκαν και ότι ο ίδιος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για να τις θεραπεύσει.
Ξέφυγε από τα διπλωματικά ειωθότα ο αρχηγός της ΝΔ και η θερμότητα της επίσκεψης αποτυπώθηκε στην συνάντηση του με τον ισχυρό άνδρα της ρωσικής πολιτικής σκηνής. Ασφαλώς και δεν περιμένει κανείς από τους Ρώσους να μας σώσουν μονομιάς, χάριν των πατροπαράδοτων δεσμών. Αλλά η αποκατάσταση της ισορροπίας που είχε διαταράξει η προβληματική συμπεριφορά του Γιώργου Παπανδρέου, με μια παγκόσμια δύναμη ήταν εθνική επιταγή. Και όλα δείχνουν ότι η δέσμευση του εν αναμονή πρωθυπουργού για ζωηρή αναθέρμανση των σχέσεων Αθήνας-Μόσχας ελήφθη πολύ σοβαρά υπόψιν. Στην Ρωσία και αλλού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου