Εκατό χρόνια Ελεύθερης Πρέβεζας... καλή Λευτεριά σε όλους και σε όλες σας!

Εκατό χρόνια συμπληρώθηκαν από την απελευθέρωση του 1912 για την αγαπημένη μας Πρέβεζα. Με τη συμπλήρωση λοιπόν των 100 χρόνων, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η Πρέβεζα είναι αγκυλωμένη με το παρελθόν της. Δυστυχώς χρόνια προβλήματα παραμένουν άλυτα και μια παρατεταμένη στασιμότητα καλά κρατεί και αδικεί κατάφορα αυτόν τον ευλογημένο από το Θεό και φύση τόπο. Η Πρέβεζα είναι ελεύθερη, αλλά έχει στεγανά. Η Πρέβεζα είναι ελεύθερη αλλά έχει κατεστημένα που δεν την αφήνουν να αναπνεύσει και να προχωρήσει μπροστά. Ζούμε σε ένα τόπο, που η ιστορία έχει διδάξει ότι λαοί από την Ανατολή αλλά και από τη Δύση, ζήλεψαν και ήθελαν να κατακτήσουν. Πόσο αποτελεσματικά έχουμε ασχοληθεί με το να στείλουμε τα μηνύματά μας σε όλα τα μήκη και πλάτη για την ιστορία μας και για τα στοιχεία που κάνουν τον τόπο μας, ξεχωριστό; Στην Πρέβεζα ασχολούνται με το αν η Πρέβεζα θα γίνει μπλε, πράσινη ή κόκκινη, αν θα πάει δεξιά ή αριστερά. Για μας δεν υπάρχει δεξιά ή αριστερά, αλλά πάνω ή κάτω. Κάτω είναι οι λογικές, τακτικές και απόψεις, που μας οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα και μας στερούν κάθε ελπίδα. Εμείς διεκδικούμε και είναι προτεραιότητα και όνειρο ζωής να πάμε την ΠΡΕΒΕΖΑ πάνω, να πάρουν την ευκαιρία οι νέοι άνθρωποι  να πετύχουν με πάθος, αυτά που χρόνια στερείται. Να αποκτήσει άμεσα προοπτικές και να μη χάσει κι άλλο χρόνο, στο δρόμο της Ανάπτυξης. Το σύνθημά μας για «Ανάπτυξη Τώρα» παραμένει επίκαιρο, για μια ακόμη φορά. Επιτέλους δεν υπάρχει η πολυτέλεια για χάσιμο χρόνου. Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών για την Πρέβεζα, θα πρέπει επιτέλους να κλείσει. Η Πρέβεζα θα πρέπει να κοιτάξει άφοβα το μέλλον της, γνωρίζοντας το στάσιμο παρελθόν της. Να θέσει στην άκρη παραγοντίστικες λογικές που την κρατάνε στο βυθό ή λίγο πιο πάνω και δεν την αφήνουν να πάρει ανοδική πορεία. Να δώσει την ευκαιρία στους νέους ανθρώπους της, να πετύχουν με πάθος, αυτά που χρόνια στερείται ή έχει χάσει στο δρόμο. Η Πρέβεζα επί δεκαετίες είχε υπηρεσίες που για διάφορους λόγους έχανε κατά το πέρασμα του χρόνου. Υπήρξε εμπορικό κέντρο από στεριάς και από θαλάσσης και σήμερα ακόμη το ζήτημα του λιμανιού είναι μετέωρο, της ανάπτυξης της βιομηχανικής περιοχής δεν υφίσταται, η τουριστική της ανάπτυξη αντί να εκτοξευτεί συντηρείται ή είναι λίγο πιο κάτω. Σε ζητήματα της Καθημερινότητας οι Πρεβεζάνοι να νιώθουν απελπιστικά αβοήθητοι. Η Πρέβεζα καλείται να τονώσει με τομές και ρίσκα όλους τους παραγωγικούς φορείς, να ενδυναμώσει με μεγάλη προσπάθεια κάθε αχτίδα αναπτυξιακής προοπτικής και να τολμήσει. Να τολμήσει να απαλλαγεί από απόψεις, νοήματα, λογικές και τακτικές που της στερούν κάθε ελπίδα. Να τολμήσει να αλλάξει τους δρόμους που οδηγούν σε αδιέξοδα, τους δρόμους που έχει βαρεθεί και δεν έχουν να τις προσθέσουν κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο. 

Εύχομαι η συμπλήρωση των 100 χρόνων απελευθέρωσης, να γίνει η αφετηρία, ώστε η Πρέβεζα να βιώσει την ανάπτυξη, η οποία πραγματικά της αξίζει! Εκατό χρόνια Ελεύθερης Πρέβεζας… καλή Λευτεριά σε όλους και σε όλες σας!