«Κάτω τα χέρια» από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

«Ασύμμετρη απειλή» για την κοινωνία και την πραγματική οικονομία η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με όχημα την «ανταγωνιστικότητα» τολμά να «ποινικοποιήσει» ακόμη και τον κατώτατο μισθό, που στη Ελλάδα βρίσκεται οριακά πάνω από το εισοδηματικό «κατώφλι» της φτώχειας. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είναι ένας δημοκρατικά και συνταγματικά κατοχυρωμένος θεσμός, που όπως ομολογείται και από το σύνολο των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ), αποτελεί τον βασικό θεματοφύλακα και εγγυητή της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς διασφαλίζοντας ταυτόχρονα εργασιακή ειρήνη και παραγωγική πρόοδο.

Ενδεχόμενη κατάργησή της θα δώσει τη «χαριστική βολή» στην κοινωνία, οδηγώντας σύσσωμη την πραγματική οικονομία στο «εκτελεστικό απόσπασμα» με μοναδικό αποτέλεσμα τη ραγδαία επιδείνωση του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας. Μια τέτοια ενέργεια συνιστά ωμή παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βρίσκεται ενάντια σε κάθε ευρωπαϊκή συνθήκη, απέναντι σε κάθε λογική Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου που θέτει στο επίκεντρο την ελεύθερη συλλογική διαπραγμάτευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς απασχόλησης και διαβίωσης.

Το «εργασιακό και κοινωνικό ολοκαύτωμα» που επιχειρείται μέσα από την υπονόμευση

των ελάχιστων μισθολογικών ορίων είναι μια αυτοκαταστροφική πολιτική ύφεσης, φτώχειας, «λουκέτων» και «ανεργίας»  με δραματικές συνέπειες στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στο λιανικό εμπόριο και στο βιοτικό επίπεδο. Πρέπει να σταματήσουν επιτέλους να ταυτίζουν εγκληματικά την αύξηση της ανταγωνιστικότητας με τον «οικονομικό μαρασμό» και την «κοινωνική χρεοκοπία». Σε ένα ακόμη κορυφαίο ζήτημα, η ανευθυνότητα, οι παλινωδίες, οι διαρροές και το «χαλασμένο τηλέφωνο» αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε προχωρημένη αποσύνθεση και πανικό.

Η ΕΓΣΣΕ, ο θεμέλιος λίθος του κοινωνικού κράτους, δεν προσφέρεται για πρωθυπουργικούς λεονταρισμούς, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως «λαγός» για νέα επώδυνα μέτρα από αυτούς που πριν δύο χρόνια έταζαν «λαγούς με πετραχήλια». Οι ηχηρές λαϊκίστικες κορόνες  για μια «Δανία του Νότου» μετατρέπονται σε φοβική ρητορική για μια «Ινδία της Ευρώπης», την ώρα που οι Έλληνες πληρώνουν καθημερινά από την τσέπη τους το έλλειμμα της κυβερνητικής πολιτικής.