ΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟ∆ΕΞΙΑΣ ΣΕ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Τα  αποτελέσµατα  των προσφάτων εκλογών στην Κύπρο και στην Πορτογαλία δίνουν  το  µήνυµα  της  συνεχούς  ανόδου της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς. Στην Κύπρο ο ∆ηµοκρατικός Συναγερµός (∆ΗΣΥ) κέρδισε την πρώτη θέση και ξεπέρασε σε ψήφους  το αριστερό κόµµα  ΑΚΕΛ  του Προέδρου ∆ηµήτρη Χριστόφια. Στην Πορτογαλία νικητής είναι το Κεντροδεξιό Κόµµα  των  «Σοσιαλδηµοκρατών»,  το  οποίο θα  σχηµατίσει  κυβέρνηση  µε  τη  στήριξη του συντηρητικού «Κοινωνικού ∆ηµοκρατικού Κέντρου».  Μεγάλοι ηττημένοι είναι οι Σοσιαλιστές  του  αποχωρούντος  Πρωθυπουργού  Σόκρατες.  Για  να  καταλάβουµε την ιδιορρυθµία που έχει η πολιτική ζωή της Πορτογαλίας σηµειώνουµε ότι τα ονόµατα των κοµµάτων δόθηκαν µετά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1975. Έτσι το συντηρητικό δεξιό κόµµα χρησιµοποιεί τον όρο «Κέντρο» και το  κεντροδεξιό ονοµάσΤηκε τυπικά «Σοσιαλδηµοκρατικό».

Στην Κύπρο η καλή εκλογική απόδοση του  ∆ΗΣΥ δεν επιφέρει αλλαγή κυβέρνησης, διότι το σύστηµα είναι Προεδρική  ∆ηµοκρατία. Τους υπουργούς διορίζει ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας και η επόµενη εκλογή Προέδρου θα γίνει το 2013. Σήµερα συγκυβερνούν το αριστερό ΑΚΕΛ και το κεντρώο ∆ΗΚΟ. Όµως στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου  της Βουλής, ο οποίος θα αναπληρώνει τον Πρόεδρο  της ∆ηµοκρατίας, εξελέγη  ο  Σοσιαλδηµοκράτης Γιαννάκης Οµήρου µε τη στήριξη του ∆ηµοκρατικού Συναγερµού και ηττήθηκε ο Μάριος  Κάρογιαν,  ο  οποίος  στηρίχθηκε από το ΑΚΕΛ και το ∆ΗΚΟ. Η νίκη του κεντροδεξιού ∆ΗΣΥ οφείλεται  στους  λανθασµένους χειρισµούς του ∆. Χριστόφια στην οικονοµία και στο εθνικό ζήτηµα. Μεγάλο βάρος  έριξε  ο  ∆ηµοκρατικός  Συναγερµός στις προσπάθειες  του ΑΚΕΛικού Υπουργείου Παιδείας να αφελληνίσει την παιδεία και να  περιορίσει τη διδασκαλία του Κυπριακού Αγώνα του 1955-59. Η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων έδειξε στις εκλογές ότι διαφωνεί µε αυτές τις επιλογές του ΑΚΕΛ.

Στην Πορτογαλία η κεντροδεξιά νίκη µε πρωτεργάτη τον αρχηγό των «Σοσιαλδηµοκρατών» Κοέλιο οφείλεται στην ταύτιση των Σοσιαλιστών µε την κατάρρευση της οικονοµίας και µε την διάθεση υποταγής τους στους όρους των δανειστών. Αντιθέτως η παρέµβαση του Κοέλιο στις  διαπραγµατεύσεις  µε  την  Ε.Ε.  την Ε.Κ.Τ. και το ∆ΝΤ βοήθησαν την Πορτογαλία να διαπραγµατευθεί και να κερδίσει οικονοµικά και  κοινωνικά  οφέλη,  τα οποία εµείς  δυστυχώς  δεν  πετύχαµε,  διότι  δεν διαπραγµατευθήκαµε. Η  µαχητική  στάση του Κοέλιο τού έδωσε την νίκη στις εκλογές, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόµµα χρεώθηκε την προθυµία του για πλήρη συµβιβασµό µε µέτρα που πλήττουν τα λαϊκά στρώµατα. Είναι εντυπωσιακό ότι παρά τον µύθο ότι οι Σοσιαλιστές υποστηρίζουν τα ευαίσθητα  κοινωνικά στρώµατα και στην Ιρλανδία  και  στην  Πορτογαλία  που  έχουν παρεμφερή µε την Ελλάδα  προβλήµατα, τα κεντροδεξιά κόµµατα είναι εκείνα που υπερασπίσθηκαν καλύτερα αυτές τις κοινωνικές οµάδες.

Το ίδιο βλέπουµε και στην Ελλάδα όπου η Νέα ∆ηµοκρατία τάσσεται µε συνέπεια υπέρ της επαναδιαπραγµάτευσης των όρων του Μνηµονίου, διότι µέχρι τώρα  η  κυβέρνηση  «τιµωρεί»  τους  µισθωτούς και τους χαµηλοσυνταξιούχους.