Το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων ηµερών τα είχε όλα. Φήµες για εκλογές, έλλειψη κυβέρνησης για ένα εξάωρο, σενάρια κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, παραιτήσεις βουλευτών, ανασχηµατισµό και τελικά εξαγγελία δηµοψηφίσµατος. Και µόνο η παράθεση όλων των παραπάνω καταδεικνύει περίτρανα την κατάσταση πανικού στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Η παταγώδης αποτυχία της µνηµονιακής πολιτικής, και η αγωνία της πολιτικής επιβίωσης ανάγκασε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να αλλάζει σχέδια και σενάρια διαφυγής. Από µόνος του ο ανασχηµατισµός ήταν φανερό από την αρχή ότι δεν θα µπορούσε να αποκαταστήσει το τεράστιο έλλειµµα αξιοπιστίας της κυβέρνησης. Ένα σχήµα που βασίζεται σε εσωτερικές ισορροπίες µπορεί να πείσει ελάχιστους για τις ικανότητές του να αλλάξει την πορεία της χώρας. Η επικοινωνιακή αντεπίθεση έχει κοντό και αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. Άλλωστε τα πρώτα σηµάδια ήταν ήδη αποθαρρυντικά. Και υπάρχουν και οι αγανακτισµένοι της πλατείας που παραµένουν δύσπιστοι. Έτσι, εντάχθηκε στην πολιτική ρητορεία του αδύναµου πρωθυπουργού και το πυροτέχνηµα του δηµοψηφίσµατος. Ελπίζοντας, προφανώς ότι µέσω αυτού θα γίνει κατορθωτή η εκτόνωση της πολιτικής έντασης. Προσβλέπουν, δηλαδή οι κυβερνητικοί φωστήρες ότι η σχεδόν αυτονόητα θετική απάντηση σε µια παράθεση ερωτηµάτων θα είναι δυνατόν να παρουσιαστεί ως λαϊκή επανοµιµοποίηση της κυβέρνησης και της αποτυχηµένης πολιτικής της. Με ένα πυροτέχνηµα στην ουσία επιδιώκουν να ξεπεράσουν το µείζον, που είναι η πρωτοφανής κατάρρευση εµπιστοσύνης από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Όπως και στην περίπτωση του ναυαγίου της συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, εξαιτίας της εµµονής του γαντζώµατος στην εξουσία του συστήµατος ΠΑΣΟΚ, και στο εξαγγελθέν δηµοψήφισµα επικράτησαν τα ίδια µικροσυµφεροντολογικά κριτήρια. Τα δηµοψηφίσµατα, χωρίς αµφιβολία, µπορεί να είναι χρήσιµα και δυστυχώς από τη µεταπολίτευση µέχρι σήµερα δεν κάναµε ποτέ χρήση τους. Αν, όµως, τα χρησιµοποιούµε για αλλότριους σκοπούς χάνουν το νόηµά τους. Και βέβαια, παραβλέπουν όσοι προωθούν το συγκεκριµένο δηµοψήφισµα τον υπαρκτό κίνδυνο ακόµη και προτεινόµενες ορθές µεταρρυθµίσεις να καταψηφιστούν λόγω του γενικού αρνητικού κλίµατος. Πάντως αναφύεται και ένα ερώτηµα για την ουσία του δηµοψηφίσµατος. Υποτίθεται ότι αυτό θα έχει να κάνει για θέµατα Συνταγµατικής Αναθεώρησης, πολιτικού συστήµατος, τον αριθµό των βουλευτών, τον εκλογικό νόµο, το πολιτικό χρήµα. Όλ’ αυτά, όµως, αποτέλεσαν µέρος του προεκλογικού λόγου του ΠΑΣΟΚ. Γιατί λοιπόν δεν υλοποιήθηκαν στους 20 µήνες που είναι στην κυβέρνηση; Εν τέλει, και σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, µε όποιο σχήµα, αποδεικνύει ότι πάσχει µονίµως από δύο σοβαρές αδυναµίες. Προτιµά την επικοινωνιακή από την ουσιαστική πολιτική και επιπλέον έχει µηδενική απόδοση στην εφαρµογή της πολιτικής της. Γι’ αυτό και µοναδική λύση στο πολιτικό δράµα που βιώνουµε είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυµηγορία, να αποφασίσουν οι ίδιοι οι πολίτες για την πορεία της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου