Η Οικονομία σήμερα είναι στη ζωή μας, αν δεν έχει γίνει η ίδια μας η ζωή. Για τη Νέα Δημοκρατία, Οικονομία σημαίνει Επανεκκίνηση. Για το ΠΑΣΟΚ σημαίνει Μνημόνιο. Και μάλιστα χωρίς διαπραγμάτευση. Και χωρίς πρόθεση για επαναδιαπραγμάτευση.
Πέρυσι όλοι μιλούσαν για το Μνημόνιο. Φέτος όλοι μιλούν για συναίνεση. Πέρυσι η κυβέρνηση καμάρωνε για την πολιτική της, τους διεθνείς συμβούλους της και τη μαγική λύση της.Φέτος το ΠΑΣΟΚ είναι διαλυμένο, διχασμένο, δε μπορεί να κυβερνήσει.
Και ως μόνη Ελπίδα για την πολιτική του επιβίωση βλέπει τη συναίνεση της ΝΔ στο δικό του λάθος. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, η μόνη ελπίδα του ΠΑΣΟΚ να μη διαλυθεί, είναι η συναίνεση του Αντώνη Σαμαρά στην … καταστροφή της χώρας.
Αλλά η μόνη Ελπίδα για να σωθεί η χώρα, είναι ο Σαμαράς να κρατήσει γερά.
Ζητάνε συναίνεση. Ακριβώς την ίδια ώρα που αναγγέλλουν αυξήσεις στους φόρους. Ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν επέμειναν στη συναίνεση χωρίς τις αναγγελίες φόρων!
Όταν επί ένα χρόνο τους λέμε ότι οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους. Ότι οι φόροι γεννούν μόνο ύφεση και φοροδιαφυγή. Συναίνεση της ΝΔ σε ό,τι σκοτώνει την οικονομία και τη χώρα, πλέον δε λέγεται απλώς συνενοχή. Λέγεται αυτοκτονία!
Η ΝΔ ένα πράγμα λέει από την αρχή: «ΝΑΙ» στους στόχους και «ΟΧΙ» στους τρόπους του Μνημονίου.
«ΝΑΙ» στους Eλληνικούς και Eυρωπαϊκούς στόχους μείωσης του ελλείμματος και ελέγχου του χρέους.
Αλλά με ποιά πολιτική; Με την πολιτική του Μνημονίου, που μας την υπέδειξαν ως δήθεν μονόδρομο και που αποδείχθηκε ο μόνος αδιέξοδος δρόμος;
Και σήμερα μας ρωτούν αν συναινούμε; Τους απαντάμε: «Mειώστε τους φόρους. Και επαναδιαπραγματευθείτε τους όρους». Ώστε να προκληθεί στην Αγορά Δημιουργικό Σοκ. Και να δοθεί στην Οικονομία τονωτική ένεση. Το σωστό φάρμακο. Και όχι το λάθος φάρμακο, στη λάθος δόση.
Ο Πρόεδρος είπε στο Συμβούλιο Αρχηγών: «Nα μπούμε όλοι σε ένα αυτοκίνητο. Αλλά να συμφωνήσουμε που θα πάμε. Και μετά να βάλουμε το κλειδί στη μηχανή. Γιατί αν δεν ανάψεις τη μηχανή, δεν πας πουθενά. Και κλειδί για την Ελληνική Οικονομία είναι η μείωση των φόρων».
Είπε κάτι ακόμη ο Σαμαράς: «να συμφωνήσουμε πού πάμε»! Σε περιόδους κρίσης ο λαός δεν ξέρει πού πάει. Ξέρει τί ζητάει, αλλά δεν ξέρει πού πάει. Ζητάει: Ελπίδα και Προοπτική. Όχι ψεύτικες ελπίδες, όχι κίβδηλη προοπτική. Τότε καλείται ο πολιτικός να πει στον κόσμο τί πρέπει να γίνει. Και να μπορεί ο πολιτικός να το αποδεικνύει. Ότι μπορεί να γίνει και, μάλιστα, ότι μπορεί ο ίδιος να το κάνει.
Η κυβέρνηση δε διαπραγματεύτηκε τίποτα. Τα μνημόνια της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας είναι αποτελέσματα διαπραγμάτευσης. Το Ελληνικό είναι αποτέλεσμα ανικανότητας και, τελικά, αποτυχίας.
Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία εκλέχθηκε για να μοιράσει λεφτά. Και σε πολύ λίγο χρόνο, έκοψε τη σύνταξη του χαμηλοσυνταξιούχου! Είναι μια κυβέρνηση η οποία παρέλαβε την οικονομία με τα spreads στα 130. Και την πήγε στα 1400. Με μνημόνιο. Και παρά το μνημόνιο. Παρά τις τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού!
Το σύστημα που χτίστηκε από το ΠΑΣΟΚ και έθρεψε το ΠΑΣΟΚ και τώρα τρώει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, ένα σύστημα που μοίραζε δανεικά τα τελευταία 35 χρόνια, χρεοκόπησε.
Μοίραζε δανεικά και ψεύτικες υποσχέσεις για μια κάλπικη «ευημερία». Και αυτά τα δανεικά, τα δανείστηκαν από τα παιδιά μας!
Το ΠΑΣΟΚ, σε 18 μόλις μήνες μας συκοφάντησε, μας εξαπάτησε, μας εκφόβισε. Και διαρκώς μας απειλεί με εκλογές. Αλλά έτσι είναι το ΠΑΣΟΚ: όταν είναι αντιπολίτευση λέει όχι σε όλα και ζητάει εκλογές. Και όταν είναι κυβέρνηση θέλει να συμφωνούν μαζί του όλοι σε όλα, ειδάλλως, απειλεί με εκλογές.
Μετά το ΖΑΠΠΕΙΟ ΙΙ, υπάρχει ένα μάθημα που πήραμε. Ότι δεν αρκεί να λες το σωστό. Δεν αρκεί καν να νομίζουν οι άλλοι, ότι υπέδειξες το σωστό. Πρέπει και να μπορείς να αντέξεις τις πιέσεις. Τις πιέσεις που σε σπρώχνουν να κάνεις το λάθος. Να είσαι ευέλικτος και σκληρός, ταυτόχρονα. Ευέλικτος στο να βρίσκεις δρόμους για να φθάσεις εκεί που επέλεξες. Και σκληρός για να μην διαπραγματεύεσαι την ακεραιότητά σου.
Ο κόσμος δεν θέλει πια να πιστέψει εύκολα αιτήματα. Ούτε εύκολους δρόμους. Ούτε εύκολους τρόπους. Το βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στο Σύνταγμα και στο Λευκό Πύργο και σε κάθε πλατεία κάθε πόλης.
Δεν τον πειράζει τον κόσμο να του πεις ότι θα βραχεί και ότι δεν θα βγει αν δεν βραχεί. Αλλά θέλει να πιστέψει ότι θα βγει. Κι ότι εκεί που θα φτάσει δε θα είναι στο τέλμα που ήταν πριν, αλλά θα φτάσει σε στεγνό έδαφος. Και σε ίσιωμα.
Ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης έχει εξαντληθεί. Η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς προτείνουν το ΖΑΠΠΕΙΟ ΙΙ, μια λύση – πακέτο και όχι πρόταση – κουρελού. Ώστε σήμερα να αρχίσουμε την αναδόμηση των πάντων. Με Επανεκκίνηση των πάντων. Και της Οικονομίας και της Κοινωνίας ολόκληρης.
Το στοίχημα είναι στο χέρι μας. Οφείλουμε στον ίδιο μας τον εαυτό να το κερδίσουμε.
Της Βασιλικής Τζότζολα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου