Η προσωπική του επιβίωση είναι πλέον το κύριο μέλημα του πρωθυπουργού και της κλειστής ομάδας εξουσίας. Οι τελευταίες κινήσεις του είναι αποκαλυπτικές, διότι η εμμονή στην συναίνεση –ανεξαρτήτως του πώς την εννοούν οι Ευρωπαίοι και τι αντιλαμβάνεται ο ίδιος- σημαίνει ότι πολιτικά, έχει έρθει σε πλήρη εξάρτηση απ΄ τον Αντώνη Σαμαρά.
Η κατάργηση του υπουργού του των Οικονομικών, στο Συμβούλιο της Ευρωζώνης, είναι γεγονός πρωτοφανές στα πενηνταπέντε χρόνια της Ευρώπης. Η κυβέρνηση το αντιλήφθηκε, αλλά πίστεψε ότι με τον εγκλωβισμό του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στην συναίνεση θα άλλαζε την πορεία των εξελίξεων.
Προσέφυγε στην επικουρία της κινδυνολογίας, με την συνδρομή φυσικά της διαπλοκής, όπως ότι τελειώνουν τα μετρητά στα ταμεία και δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις τον Ιούλιο. Ότι απειλείται η αποβολή μας απ΄ την Ευρωζώνη, με την παρέμβαση και της κυνικής πάλαι ποτέ αριστερής Επιτρόπου –ή μάλλον αυτό ήταν εξ αρχής-, ότι έρχεται η καταστροφή. Αλλά, ο λαός απάντησε με την κάθοδό του στο Σύνταγμα και στις άλλες πόλεις και με τα έξυπνα συνθήματά του, μόνο εναντίον των κυβερνητικών ονομαστικά και του ΔΝΤ, όχι των Ευρωπαίων, «δεν σε θέλει ο λαός, παρ΄ την μάνα σου κι εμπρός», «εεέ, ωωώ, πάρε το ποδήλατο και πέσε στον γκρεμό», «εεέ, ωωώ, πάρτε το Μνημόνιο και φύγετα από δώ, Ούστ!», «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», για την διαπλοκή. Οι πλατείες διαμορφώνουν την πολιτική δυναμική της χώρας κι όποιος τις αγνοεί βρίσκεται στο κενό. Η περίοδος της αριστερής επικυριαρχίας της τελευταίας τριακονταετίας τελείωσε, ενώ είναι εμφανέστατη η παντελής απουσία της πνευματικής ηγεσίας, με την εξαίρεση του Μίκη Θεοδωράκη. Οι λαλίστατοι καθηγητάδες, οι οποίοι προ διετίας, για ψύλλου πήδημα, συγκέντρωναν υπογραφές κι έφερναν την καταστροφή, τώρα έχουν βουβαθεί, δεν ακούγονται. Αποδεικνύεται ότι οι εξαρτήσεις τους, για την ανάδειξή τους, ήταν πολύ βαθύτερες και δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό και την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου