Συγκρότηση Οικουμενικής Κυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Αναστολή λειτουργίας της Βουλής για ένα χρόνο, παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια, στη συνέχεια εκλογή νέου Προέδρου Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή και κήρυξη Βουλευτικών εκλογών, για ανάδειξη νέας Κυβερνήσεως.
Αυτή είναι η μόνη λύση για τη διάσωση της χώρας, αναφέρει σε επιστολή του ο Λευτέρης Καλογιάννης. Η επιστολή απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, στον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά και στον τέως Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
«Επιβάλλεται ν’ αναζητηθεί μια ισχυρά πολιτική προσωπικότητα, απαλλαγμένη από το πολιτικό κόστος, γι’ αυτό και εν ονόματι της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας:
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:
Η συγκρότηση Οικουμενικής Κυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, με ολιγομελές Υπουργικό Συμβούλιο, με εγνωσμένου κύρους πολιτικές ή μη προσωπικότητες, βγαλμένες από το στίβο της ζωής και με τη διακριτική επικουρία των εν ενεργεία Βουλευτών, γιατί τα Διατάγματα θα γραφούν με αίμα και όχι με μελάνη, όπως γράφτηκαν οι σκληροί Νόμοι του Δράκοντα κατά το 640 π.Χ.
Διάρκεια της θητείας της ορίζεται όσο και η διάρκεια της παρούσης Βουλής.
Αναστολή της παρούσης Βουλής λόγω επιτακτικής ανάγκης για ένα χρόνο.
Σύσταση Νομοθετικών Επιτροπών για την έκδοση επειγόντων Νομοθετικών Διαταγμάτων, επιλύσεως ζωτικών εθνικών θεμάτων
Παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια, προ της εκπνοής της θητείας της παρούσης Βουλής, δεδομένου ότι αυτός πρώτος ζήτησε την εθνική συναίνεση και πολύ σωστά, με παράλληλες θυσίες ώστε η νέα Κυβέρνηση να έχει μπροστά της ολόκληρη τετραετία.
Ανάδειξη νέου Προέδρου Δημοκρατίας του κ. Κώστα Καραμανλή από την παρούσα βουλή, με τη συναίνεση όλων των κομμάτων.
Προκήρυξη νέων Βουλευτικών εκλογών για νέα απερίσπαστη Βουλή, διάρκειας τεσσάρων ετών.
Η προτεινόμενη Οικουμενική Κυβέρνηση, είμαι βέβαιος ότι, θ’ αποσπάσει την ίδια ημέρα, τους πανηγυρισμούς της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. και θα εξασφαλίσει την κατακόρυφη πτώση των Spreds, την κατακόρυφη άνοδο του Γενικού Δείκτη Τιμών του Χρηματιστηρίου Αθηνών, το άνοιγμα των αγορών και θα δώσει τη σιγουριά και το χαμόγελο σ’ ολόκληρη την Ελληνική Κοινωνία, για ένα νέο ξεκίνημα.
Με την πρόταση αυτή παρέχεται επίσης προστασία στον Κοινοβουλευτισμό, στα Κόμματα και τις Ηγεσίες, δίδεται εύλογος χρόνος καταλλαγής των παθών για ανασύνταξη και εκσυγχρονισμό τους, πάνω σε σύγχρονες και ηθικές αρχές, για ένα νέο ξεκίνημα.
Εύχομαι Χρόνια Πολλά στον Κώστα Καραμανλή και καλή δύναμη, επ’ αγαθώ του Έθνους», γράφει χαρακτηριστικά ο Λ. Καλογιάννης και στη συνέχεια κάνει ιστορική αναδρομή.
«Σύντομη αναδρομή στο παρελθόν:
Το έτος 1935 ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής εξέχουσα φυσιογνωμία, τίμιος, ειλικρινής, με βαθύτατη επιστημονική μόρφωση και υπεύθυνος πολιτικός, Βουλευτής και Πρώην Υπουργός του Ελευθερίου Βενιζέλου, κλήθηκε και πάλι με ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων, να σχηματίσει οικουμενική Κυβέρνηση.
Δυστυχώς απέτυχε διότι τα κόμματα διαφώνησαν στην κατανομή των αξιωμάτων, όπως διαφωνούν και σήμερα με τα οικονομικά μέτρα που πρέπει να λάβουν.
Ο Δεμερτζής υπέστη, από ευαισθησία και κόπωση, καρδιακή προσβολή και απεβίωσε.
Αυτή ήταν η πολιτική κατάσταση της χώρας την περίοδο εκείνη, χαώδης και τραγική, όπως είναι και σήμερα.
Τον Δεμερτζή διαδέχθηκε ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος είχε εκλεγεί Βουλευτής και είχε αναλάβει το Υπουργείο Στρατιωτικών.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Δεμερτζή, ο Ιωάννης Μεταξάς ανέλαβε την Πρωθυπουργία της Ελλάδος την 13η Απριλίου 1936.
Την 25η Απριλίου 1936 προσήλθε στη Βουλή και ανέγνωσε τις προγραμματικές του δηλώσεις και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης.
Επί 261 Βουλευτών έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των 241 Βουλευτών.
Ο Ιωάννης Μεταξάς λόγω της επιτακτικής ανάγκης επιλύσεως ζωτικών εθνικών θεμάτων και κυρίως της διαλύσεως του στρατού που επέφερε το κίνημα του 1935, και τις καταστροφικές συνέπειες αυτού, ζήτησε τη διακοπή των εργασιών της Βουλής για 5 μήνες και τη σύσταση Νομοθετικών Επιτροπών για την έκδοση επειγόντων Διαταγμάτων.
Την πρόταση αυτή – του κλεισίματος της Βουλής – ενέκριναν όλα τα κόμματα και κυρίως το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Λαϊκού Κόμματος του Παναγή Τσαλδάρη.
Κατά τους χρόνους της θυέλλης και των παθών 1947 – 1949 ο Κων/νος Τσαλδάρης Πρωθυπουργός τότε της χώρας, εν ονόματι της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας του ελληνικού λαού, παρέδωσε την Πρωθυπουργία και την εξουσία του Λαϊκού Κόμματος στο γηραιό Αρχηγό των Φιλελευθέρων αείμνηστο Θεμιστοκλή Σοφούλη, και έσωσε τη χώρα διότι:
Διατήρησε την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της, ώστε οι Έλληνες ν’ απολαμβάνουν τ’ αγαθά της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Την 25-1-1993 καίτοι Κυβερνητικός Βουλευτής, κατέθεσα στη Βουλή σχετική ΕΡΩΤΗΣΗ για τη συγκρότηση Οικουμενικής Κυβέρνησης, απευθυνόμενη προς τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας κ. Κων/νο Μητσοτάκη. (είναι καταχωρημένη στα πρακτικά της Βουλής και στο βιβλίο μου, «Πολιτικής Ανθολογήματα 1993».
Και ρωτούσα τον τότε Πρωθυπουργό:
«Εάν εν ονόματι της Εθνικής ομοψυχίας, είναι στις προθέσεις σας κ. Πρωθυπουργέ να θυσιάσετε τον εαυτόν σας και την παράταξή μας, θέτοντας την παραίτησή σας στη διάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας και εισηγηθείτε τη συγκρότηση μιας Οικουμενικής Κυβέρνησης, που θα αποτελείται από την πολιτική, πνευματική και παραγωγική Ηγεσία της χώρας, όλων των κομμάτων και με τη στήριξη ολοκλήρου της Βουλής, να κυβερνήσει τον τόπο, για το υπόλοιπο της θητείας της παρούσης Βουλής να αναγνωρίσει τα Σκόπια με μια κοινή αποδεκτή λύση που θα γίνει υποχρεωτικά αποδεκτή από ολόκληρο τον ελληνικό λαό…
Κατανοώ το βαρύτατο προσωπικό πολιτικό κόστος που θα έχει για σας και την παράταξή μας μια τέτοια πρόταση.
Θα είναι όμως οπωσδήποτε μικρότερο από την ανεξίτηλη κηλίδα που αδίκως θα μας συνοδεύει όλους, - από την αναγνώριση της «Μακεδονίας» και το κυριότερο θα αποτρέψει τον βέβαιο εθνικό διχασμό, που με τόση ελαφρότητα και μεθοδικότητα προετοιμάζει ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού ήταν έτοιμος προ της αποφάσεως της Λισσαβόνας, να κηρύξει από τη Θεσσαλονίκη νέο ανένδοτο αγώνα, αδιαφορώντας παντελώς για τις συνέπειες για τη χώρα και το λαό…
Η Ιστορική δικαίωση όμως αυτής της πράξεως θα είναι η καλύτερη ανταμοιβή για την προσωρινή απώλεια της εξουσίας, όπως δικαιώθηκε παρόμοια ιστορική απόφαση του αείμνηστου Κων/νου Τσαλδάρη και του Λαϊκού Κόμματος το 1947.
Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε τότε, γιατί η εξουσία είναι γλυκιά, γλυκύτατη όμως είναι η πατρίδα. Από τότε η χώρα μας 18 χρόνια τώρα σέρνεται και ταλανίζεται, με πρώτο θύμα τον Κώστα Καραμανλή πρώην Πρωθυπουργό, που έπεσε, Τοις κοίνων ρήμασι πειθόμενος, στο Βουκουρέστι με το ιστορικό ΟΧΙ, με παράλληλο κατήφορο, χωρίς γυρισμό, της χώρας.
Αν τότε, ο κ. Μητσοτάκης υιοθετούσε την Πρότασή μας όπως την υιοθέτησε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη για τη συγκρότηση Οικουμενικής Κυβέρνησης, δεδομένου ότι, τόσο το Κ.Κ.Ε. όσο και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ συναινούσαν στη λύση Πινέϊρο, ο Μητσοτάκης θα ήταν για πολλά ακόμη χρόνια Πρωθυπουργός και ισόβιος Πρόεδρος Δημοκρατίας. Υπενθυμίζουμε ότι το έτος 1993 χάσαμε τη βουλευτική έδρα στα Γιάννινα γιατί κατηγορηθήκαμε ότι στρεφόμενα εναντίον του Πρωθυπουργού και ζητούσαμε την άμεση παραίτησή του. Αυτή είναι η μοίρα των πολιτικών: Όσοι συμβουλεύουν τα χρήσιμα και ωφέλιμα για τον τόπο να καταδικάζονται και όσοι τα ευχάριστα και απατηλά να τιμώνται.
Έτσι το κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα, το «Μακεδονικό» θα είχε λυθεί, ο Σημίτης δεν θα εκλέγετο Πρωθυπουργός που έχει ταυτιστεί με τα σκάνδαλα της SIEMENS, τη σήψη, τη διαφθορά, την ηθική και κοινωνική κατάπτωση, με τη μεγάλη απάτη του χρηματιστηρίου που στέρησε πάνω από 70 Δις Ευρώ από τα λαϊκά στρώματα του Ελληνικού λαού, όπως επιβεβαιώνει σήμερα ο κ. Καστανίδης Υπουργός Δικαιοσύνης και ασφαλώς διαφορετική και καλύτερη θα ήταν η μοίρα της χώρας σήμερα.
Επειδή η χώρα μας είναι χρεοκοπημένη και βαριά άρρωστη και διαβρωμένη, μέχρι νωτιαίου μυελού, αλλά και σε πολύ χειροτέρα κατάσταση απ’ ότι ήταν τα έτη 1936 και 1947 – 1949.
Επειδή η Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. αξιώνουν συναίνεση και εθνική ομοψυχία.
Επειδή οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλα κόμματα ή και τα δύο μαζί, όπως υποδεικνύουν, εκ του πονηρού, μερικοί αφελείς, λάβει τις γενναίες και σκληρές αποφάσεις που απαιτούνται, θα συντριβούν στις προσεχείς εκλογές, σε βάρος της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας οπότε θα προκηρυχθούν και πάλι και ξανά πάλι εκλογές με κίνδυνο εκτροπής του Πολιτεύματος μας. Το πιθανότερο είναι να κυβερνήσει τον τόπο το ΚΚΕ, με τη συνεργασία του ΣΥΝ και των συγγενών κομμάτων. Οποία τιμή και χαρά για την κα Παπαρήγα, Όλι Ρεν και Ζαν Κλοντ Γιούνκερ που είναι εισηγητές της ανευ όρων ομοψυχίας των δύο μεγάλων κομμάτων. Κοντολογίς λένε στους Διόσκουρους Πελοποννησίους «ΓΑΠ» και «ΣΑΜ» φουντάρετε και οι δυο και εναλλακτική λύση έχουμε την «ΠΑΠ». Κούνια που τους κούναγε!
Επειδή, μαζί με την συντριβή των δύο μεγάλων Ελληνικών Κομμάτων θα συντριβούν και οι Ηγέτες και τα Κόμματα της Ε.Ε., που εμπνεύστηκαν, συνέταξαν και στήριξαν ένα ανεφάρμοστο Μνημόνιο, με πακτωλό χρημάτων από τον τίμιο ιδρώτα των αγρίως φορολογουμένων Ευρωπαϊκών λαών τους και οι οποίοι δικαίως θα ζητήσουν εκδίκηση, για τον χαμένο ιδρώτα τους, αφού δεν είναι δυνατή η αποπληρωμή του Δημόσιου χρέους που πλησιάζει τα 340 Δις Ευρώ, κάτω από τους επαχθείς αυτούς όρους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου