Επιστολή ενός αγανακτισμένου ‘’οπαδού’’ του ΠΑ.ΣΟ.Κ

Όταν άνθρωποι και καταστάσεις συναντιούνται τότε η ιστορία κινείται προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση...
Η ψυχρότητα των πολιτικών της κυβέρνησης μπροστά στην κοινωνική απελπισία και η αποχή κάθε αντίδρασης εφ ’όσον δεν θίγεται το ατομικό συμφέρον δεν προκαλεί έκπληξη, κρίμα!

Γιατί απενεργοποιηθήκανε συνειδήσεις και σιωπήσανε οι αμφιβολίες και ο σκεπτικισμός των τελευταίων ημερών;

Χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία .Οι πολιτικοί μπορούσανε να αγωνιστούν για να προσφέρουν κάτι διαφορετικό προς τον λαό αλλά διστάσανε.

Αναρωτιόμαστε γιατί η πλειοψηφία των 155  περνάει σε δεύτερη μοίρα και την παράσταση κερδίζει το ένα και μοναδικό ‘ΟΧΙ’ σημασίας;

Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, έκανε την διαφορά.

Είναι ο μόνος που κάθισε στο πλευρό του λαού ,που άκουσε την αγωνία της κοινωνίας, που είδε την κοινωνική αδικία του μεσοπρόθεσμου και είχε το θάρρος της θέλησης να διεκδικήσει κάτι διαφορετικό ,κάτι ανεκτό.

Ο μόνος που απέδειξε με την στάση του να αισθάνεται την βουλευτική θέση σε μια ακριβή υπηρεσία που του εμπιστεύτηκε η πατρίδα και οι πολίτες.

Με συναίσθηση καθήκοντος και σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια ο μόνος πραγματικά ελεύθερος  που είπε συνειδητά το μεγάλο όχι της ευθύνης ,όσο και αν του στοίχιζε.

Ένα όχι που απαλύνει πόνους ,αγωνίες ,θυσίες ,έρχεται η εξουσία και μας παίρνει την χαρά με την διαγραφή του ,μας παγώνει.

Τα ‘’λαϊκά χαιρετίσματα’’ δεν φτάνουν στην εξουσία όπως φαίνεται.

Μία ευκαιρία ακόμη χάνεται για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αντί να εκτιμήσει φανερά ή κρυφά και να αξιοποιήσει με υπερηφάνεια τέτοιο υγιή εσωτερικό πλούτο και  δύναμη τον απομακρύνανε.

Ποιόν διαγράφετε κύριοι;

Τον άνθρωπο των αγώνων και των αξιών που σέβεται τις σοσιαλιστικές ιδέες ,που μιλάει για την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη που ακούει και υπηρετεί τις ανησυχίες της κοινωνίας;

Χωρίς ,καλημέρα ήλιε…

Χωρίς ,Παναγιώτη Κουρουμπλή…

Χωρίς ,κοινωνία ενεργών πολιτών…

Αναρωτιέμαι αν έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ ακόμη δρόμο να περπατήσει όταν αφήνει ή χάνει τα καλύτερα κομμάτια του.

Σήμερα αυτό που έχει σημασία για εμάς τους Έλληνες ,για όποιο πολιτικό χρώμα και αν χτυπάει η καρδιά μας ,είναι Ο ήρωας του ΠΑ.ΣΟ.Κ που κατάλαβε πως η ανυπακοή στο κόμμα θα είναι ένα χρωματιστό κομμάτι ελπίδας στη ζωή του Ελληνικού λαού.

Εύχομαι και ελπίζω η Γραμματεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ να κάνει ένα βήμα πίσω και να αγκαλιάσει τον αγωνιστή Παναγιώτη ,το κόμμα μας έχει ανάγκη όλους ,η κοινωνία μας χρειάζεται όλους. 
 

Πηγή: tromaktiko