Μια ματιά πίσω από τις ειδήσεις, από τον Ferdinando Riccardi: Η Τουρκία, η Ελλάδα και η ανεργία των νέων – η ΕΕ πρέπει να αποφύγει τη δημαγωγία
Η δημαγωγία είναι ένα εύκολο εργαλείο για χρήση. Εντός ορισμένων ορίων είναι αποδεκτό και κατανοητό - μερικές φορές ακόμη και χρήσιμο. Όμως ο ρόλος της ήταν ίσως υπερβολικός σε μερικά ευρωπαϊκά θέματα την περασμένη εβδομάδα. Αναφέρουμε τρεις περιπτώσεις στις οποίες η Ευρώπη δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα της δημαγωγίας.
Τουρκία - η αποδοχή της πραγματικότητας. Το πρώτο θέμα είναι η τουρκική υπόθεση. Ορισμένα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στο να γνωστοποιήσουν τις αντιδράσεις τους για τις εξελίξεις στην εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία από το να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Είναι κατανοητό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αγανακτισμένο με αυτά τα γεγονότα τα οποία αποδοκιμάζει, ενώ έχει επίσης το καθήκον να μάχεται για την υπεράσπιση των μεγάλων αρχών. Ωστόσο, θα ήταν ίσως χρήσιμο να αξιολογήσει τις συνέπειες της στάσης της τουρκικής κυβέρνησης για τις σχέσεις της με την ΕΕ, θέτοντας κάποια πραγματικά ερωτήματα.
Για παράδειγμα - είναι ακόμα χρήσιμο να συνεχίσει να μιλάει για την Τουρκία ως υποψήφια προς ένταξη χώρα; Δεν θα ήταν πιο κατάλληλο και πιο θαρραλέο, να εκτιμήσει αν η αίτηση της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ εξακολουθεί να ισχύει; Και να διευκρινίσουν
αν οι σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας εξακολουθούν να είναι επιθυμητές και δυνατές, θεωρώντας ως αποδεκτό γεγονός ότι η ένταξη έχει γίνει διαλεκτική φαντασία; Αν δεν κάνω λάθος, δεν υπάρχει τέτοια προσέγγιση αυτή τη στιγμή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στην Τουρκία, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των μουσουλμανικών δυνάμεων είναι - και θα παραμείνει - σε ισχυρή. Αν η ένταξη αποκλεισθεί, η συνεργασία Ευρώπης-Τουρκίας εξακολουθεί να είναι προφανώς χρήσιμη και αναπόφευκτη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να αναλάβει δράση σε αυτή την κατάσταση και να συζητήσει - αντί να περιορίζεται σε εύκολες διακηρύξεις που προκαλούν προσβλητικές αντιδράσεις από την Άγκυρα (αναφέρεται στην ΕΥΡΩΠΗ 10867).
Επισήμως, εξ ονόματος της ΕΕ, η Catherine Ashton δήλωσε ότι αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να απομονωθεί η Τουρκία, αλλά να συνεχιστεί η αμοιβαία προσέγγιση. Η ΕΕ θα πρέπει να εγκαταλείψει την ψευδαίσθηση της ένταξης και να προετοιμαστεί για την αναπόφευκτη συνεργασία. Είναι αλήθεια ότι, κατά τη γνώμη μου, μια εναλλακτική δυνατότητα υπάρχει - αλλά είναι μάλλον μια ευχή. Θα μιλήσω γι 'αυτό κάποια μέρα, αν το σχέδιο συνεργασίας αποτύχει.
Ελλάδα - υπερβολική ρητορική. Η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, απλά για να αναστείλει την δραστηριότητα του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου της ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου προκάλεσε μια ολόκληρη σειρά από διαδηλώσεις και την αλληλεγγύη. Παντού στην Ευρώπη αντέδρασαν με αγανάκτηση. Ωστόσο, μάθαμε στη συνέχεια ότι: - ο αριθμός των εργαζομένων στην ΕΡΤ ήταν πάνω από 2.600 - Πολυάριθμες θέσεις δόθηκαν από τους διευθυντές στους πολιτικούς τους φίλους, οι οποίοι καταλάμβαναν έτσι καλά αμειβόμενες θέσεις οι οποίες δεν ήταν πολύ απαιτητικές από άποψη χρόνου - Παρά τα στοιχεία αυτά, εκθέσεις ζητήθηκαν από ιδιωτικές εταιρείες - τα τρία κανάλια της ΕΡΤ είχαν λιγότερο από 15% μερίδιο ακροαματικότητας, με τους τηλεθεατές να προτιμούν προγράμματα σε ιδιωτικά δίκτυα. Με λίγα λόγια, η ΕΡΤ ήταν ένα σύμβολο διαφθοράς και πελατειακών σχέσεων.
Ο κ. Σαμαράς δεν είπε ποτέ ότι είχε την πρόθεση να κλείσει την ΕΡΤ, αλλά ότι θέλει να την αναδιοργανώσει σε μια λιγότερο μεγαλοπρεπή και καλύτερα ελεγχόμενη βάση. Πρώην εργαζόμενοι θα μπορούν να κάνουν αίτηση για εργασία στη νέα ΕΡΤ. Η πρωτοβουλία Σαμαρά είναι μία από τις αποφασιστικές προσπάθειες που η Ελλάδα πρέπει να κάνει για να εκπληρώσει τους όρους προκειμένου να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ακόμα και ότι η ελληνική τηλεόραση θα πρέπει να εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν οι διαμαρτυρίες οδηγήσουν τον κ. Σαμαρά να κάνει ένα βήμα προς τα πίσω - τουλάχιστον εν μέρει - η Ελλάδα θα έχει λιγότερες πιθανότητες να εκπληρώσει τους όρους παραμονή της στην ευρωζώνη.
Η ανεργία των νέων - Τι είναι το καινούργιο; Η συνάντηση, που μόλις έλαβε χώρα στη Ρώμη μεταξύ των υπουργών Οικονομικών και των υπουργών Κοινωνικών Υποθέσεων από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία επέτρεψε μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων και προέβαλε ιδέες που μπορεί να απασχολήσουν τη Σύνοδο Κορυφής στις 27-28 Ιούνιου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την αύξηση της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων - ενόψει των ενδιάμεσων αποτελεσμάτων.
Η συζήτηση που προηγήθηκε της συνάντησης στη Ρώμη ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στην καθημερινή λειτουργία των γερμανικών προγραμμάτων που προετοιμάζουν τους νέους Ισπανούς για να λάβουν μόνιμες θέσεις εργασίας στη Γερμανία. Είχαμε έτσι μια θετική εικόνα των προγραμμάτων που ήδη λειτουργούσαν και είχαν άμεσα αποτελέσματα, αν και η συζήτηση στη Ρώμη ήταν πιο αφηρημένη και θεσμική θέτοντας τον κοινοτικό προϋπολογισμό ως κορυφαία προτεραιότητα. Ο κίνδυνος εξακολουθεί να είναι ο ίδιος - ότι η χρηματοδότηση θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για την εκπόνηση μελετών, συνεδριάσεις, συζητήσεις και προγράμματα. Είναι όμως ζωτικής σημασίας να έρθει πιο κοντά σε απτά μέτρα που παράγουν αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου