∆ΙΑΒΑΤΗΡΙΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Πανικόβλητη η κυβέρνηση, µετά την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής της και υπό την ασφυκτική πίεση της τρόικας, καταφεύγει σε απολύσεις στο δηµόσιο. Φοβούµενη, όµως, την δικαιολογηµένη κατακραυγή του κόσµου, πονηρά σκεπτόµενη, βάπτισε ως «εργασιακή εφεδρεία» τη διαδικασία των απολύσεων. Και στη συνέχεια χρέωσε αυθαίρετα την έµπνευση στη Ν∆, γιατί πρώτη µίλησε για την «εργασιακή εφεδρεία», προκειµένου, όµως, να αποφευχθούν οι απολύσεις. Ο στόχος προφανής: η παραπλάνηση της κοινής γνώµης.

Επιτέλους, όµως, ας τελειώνουµε µε τα ψεύδη. Η πρόταση του Αντώνη Σαµαρά έχει τόση σχέση µε εκείνη που προωθεί η κυβέρνηση όση σχέση έχει ο φάντης µε το ρετσινόλαδο. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές πολιτικές.

Η πρόταση της Ν∆ επιδιώκει ένα δίκτυ κοινωνικής ασφάλειας για τους εργαζόµενους που θα ενταχθούν στην «εργασιακή εφεδρεία», µόνο µε το βασικό τους µισθό χωρίς επιδόµατα και προσαυξήσεις, µέχρι να δηµιουργηθούν συνθήκες ανάκαµψης και ανάπτυξης στην οικονοµία που θα οδηγήσουν σε αύξηση της προσφοράς θέσεων εργασίας. Συγκεκριµένα προτείνει:

•Όσοι είναι άνω των 50 ετών, «εφεδρεία» µε το βασικό µισθό ως τη σύνταξη, εκτός κι αν ο εργαζόµενος βρει δουλειά αλλού.

•Όσοι είναι από 40-50, δύο τριετίες και

•Όσοι είναι από 30-40, µια τριετία.

Για τις δυο τελευταίες κατηγορίες, τα όρια «εφεδρείας» ισχύουν εφόσον στο µεταξύ έχουν δηµιουργηθεί θέσεις εργασίας που µπορούν να διεκδικήσουν. Σε αντίθετη περίπτωση, τα όρια εφεδρείας παρατείνονται.

Με αυτό τον τρόπο η πολιτεία θα έχει λιγότερο κοινωνικό και οικονοµικό κόστος απ’ ότι αν προχωρήσει σε  απολύσεις. Ο εργαζόµενος δεν ρίχνεται  στον καιάδα της ανεργίας.

∆εν καταβάλλονται αποζηµιώσεις και επιδόµατα ανεργίας. Τα ταµεία δεν χάνουν ασφαλιστικές εισφορές, δεν µειώνεται η κατανάλωση άρα και τα έσοδα από το ΦΠΑ. Επιπλέον, µειώνεται το λειτουργικό κόστος του δηµοσίου (ρεύµα, τηλέφωνο θέρµανση, αναλώσιµη ύλη).

Η «εργασιακή εφεδρεία» του ΠΑΣΟΚ έχει το αντίστροφο περιεχόµενο. Η διάρκεια για όλους θα είναι ένα έτος. Και µετά απόλυση. Πετά δηλαδή τους εργαζόµενους κυριολεκτικά στο δρόµο. Τους δίνει, δηλαδή, διαβατήριο ανεργίας σε µια εποχή  που  τα  ποσοστά της είναι στο 20% και τα λουκέτα πέφτουν βροχή στην αγορά. Οι πολίτες ας συγκρίνουν και ας κρίνουν.