Συνάδελφοι, πριν από λίγες μέρες ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και αντ΄ αυτού Πρωθυπουργός, μας δήλωσε ότι έχουμε πόλεμο. Αργά το κατάλαβε. Ό,τι κάποιοι το είπαμε παρά τέταρτο, αυτός μας το είπε και τέταρτο. Βρισκόμαστε λοιπόν σε πόλεμο. Οικονομικό πόλεμο. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο όμως, ας μας επιτρέψει ο κος Αντιπρόεδρος, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού.
Δίπλα σε ποιόν και εναντίον ποιών θα πολεμήσουμε.
Ο ίδιος και η κυβέρνησή του, επέλεξε να πολεμήσει δίπλα στους διεθνείς τοκογλύφους, στο παρασιτικό κεφάλαιο, στις αόρατες αγορές, αγκαλιά και ως αλεξίσφαιρο γιλέκο των ντόπιων και ξένων τραπεζών, δίπλα ………βάλτε όποια λέξη θέλετε, πλουτοκρατία, κεφάλαιο, το ίδιο πράγμα είναι. Επέλεξε να πολεμήσει εναντίον όλων εμάς, των εργαζόμενων, των μισθωτών, των συνταξιούχων, του απλού λαού, τρομοκρατώντας ολόκληρη την ελληνική κοινωνία με τη δαμόκλειο σπάθη της πτώχευσης και της χρεοκοπίας. Ως απλοί εργαζόμενοι, ως απλοί πολίτες λοιπόν, που σε λίγο όλοι μαζί θα οδηγηθούμε, ούτως ή άλλως, να συγκροτήσουμε μια νέα κοινωνική τάξη, την τάξη των «νεόπτωχων», πρέπει όλοι μαζί εμείς να πολεμήσουμε εναντίον όλων αυτών , καταδεικνύοντας τους όσο πιο σαφέστατα μπορούμε ότι εμείς δεν τη φοβούμαστε τη πτώχευση, δεν μας τρομοκρατούν με τη χρεοκοπία.
Εμείς πια δεν φοβόμαστε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, είμαστε ελεύθεροι.
Αυτοί τρέμουν τη χρεοκοπία, αυτοί σκίζονται τη πτώχευση, αυτοί είναι σκλάβοι του πλούτου.
Αντί λοιπόν, σε αυτόν τον πόλεμο να μας προτείνει και να μας επιβάλλει η κυβέρνηση μέτρα για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, ας πάρουμε όλοι εμείς ενωμένοι μέτρα για να γλυτώσουν οι ίδιοι τη χρεοκοπία τη δικιά τους ως πολιτικού συστήματος , μέτρα εναντίον των συμφερόντων που εξυπηρετούν. Ποιά θα μπορούσαν να ήταν αυτά τα μέτρα;
1) Εφόσον αντ’ αυτού αντιπρόεδρος ομολόγησε ότι ευτυχώς που είμαστε υπό τον έλεγχο της τρόικας αφού οι ίδιοι δεν έχουν αυτοέλεγχο, δηλαδή ουσιαστικά δήλωσε δημοσίως ότι οι ίδιοι δεν τα καταφέρνουν και παρέδωσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στην τρόικα, ας περάσουν οι ίδιοι στην εργασιακή εφεδρεία. Άμεση απόλυση τους τώρα, γιατί και αντιπαραγωγικοί είναι και πλεονάζον προσωπικό. Δεν χρειάζεται να πληρώνουμε κι αυτούς, να πληρώνουμε και τους υπαλλήλους της τρόικας. Αν λογαριάσουμε το πόσο μας κοστίζουν μαζί με τα λειτουργικά έξοδα, μπορεί και να βουλώσουμε την τρύπα του ελλείμματος.
2) Επειδή ο έτερος (Καππαδόκης) αντιπρόεδρος, ως συνήθης λαγός αυτής της ακραίας φιλελεύθερης πολιτικής που υπηρετεί, έχει μιλήσει κατά καιρούς για 200.000 απολύσεις στο δημόσιο, θα πρέπει αν του στείλουμε τα χαιρετίσματα, ότι από εμάς δεν περισσεύει κανένας. Ας πάει αλλού, στο σινάφι του, αν μετρήσει τους περισσευούμενους (κοπρίτες), αρχής γενομένης από τον εαυτό του. Και όσο για τον κ. Λοβέρδο, (τον Μάρθα Κλάψα, το γένος Βασιλάκη Καΐλα), ο οποίος μιλάει για 1 εκατ. δημοσίους υπαλλήλους που ταλαιπωρούν 10 εκατ. Έλληνες, ας κοιτάξει πρώτα τον εαυτό του στον καθρέπτη και αυτός και οι όμοιοι του , για να βρούνε τον ηθικό αυτουργό και τον ένοχο για τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης. Σε αυτούς που έχουμε πολιτικούς προϊστάμενους, σε αυτούς που οι ίδιοι επιβάλλουν με τα γνωστά τους κομματικά κριτήρια, σαν διοικητές , γενικούς διευθυντές, γενικούς γραμματείς και φαρισαίους βρίσκεται η ρίζα του κακού. Στη δικά τους νοοτροπία, στις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες , στην προχειρότητα με την οποία νομοθετούν και δίνουν εντολές στη διοίκηση. Αυτοί ταλαιπωρούν τον ελληνικό λαό και όχι εμείς.
3) Στα χαράτσια που μας επιβάλλουν και τα βαφτίζουν φόρους αλληλεγγύης καλώντας να πληρώσουμε χωρίς κανόνες κοινωνικής δικαιοσύνης, άνισα ακόμη και οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι ανάπηροι, μπορούμε να τους προτείνουμε την εφαρμογή του «Αλληλέγγυου». Θυμίζω ότι είναι φόρος, που επιβλήθηκε στο Βυζάντιο, από τους Μακεδόνες αυτοκράτορες, στους Δυνατούς, δηλ. στους πλούσιους, οι οποίοι καλούνταν να πληρώσουν τα βάρη ή τους φόρους των φτωχών και των κοινωνικά αδυνάτων. Φοροχαράτσια θέλουν, φοροχαράτσια να πληρώσουν αυτοί και οι παρέες τους. Όλοι μαζί λοιπόν, να τους στείλουμε τα φοροχαράτσια πίσω, να τα πληρώσουν οι «σύγχρονοι δυνατοί», οι σύγχρονοι φεουδάρχες. Κι αν δεν μπορούνε να εισπράξουν οι ίδιοι το χαράτσι, να φωνάξουν την Τρόικα για φοροεισπράκτορα. Την πληρώνουμε, που την πληρώνουμε, ας κάνει και μια δουλειά σωστά. Και όσο για τον σύγχρονο ελέω θεού και Δ.Ν.Τ. αυτοκράτορά μας, Παπανδρέου τον Γ΄, ας ψάξει να βρει τα λεφτά που υπάρχουν, πέρα από τα ντουβάρια των σπιτιών των παππούδων μας.
4) Επειδή συνάδελφοι στο έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, ένα άλλο μέτρο, που προτείνω να λάβουμε, είναι αντί να συντάξουν αυτοί τις λίστες εφεδρείας, να συντάξουμε εμείς τις λίστες ελέγχου των πόθεν έσχες τους, κάποιων από αυτούς και τη δήμευση των περιουσιών τους. Όπως αυτοί βρήκαν τα κριτήρια της εφεδρείας, θα βρούμε και εμείς τα κριτήρια αλλά και τα ονόματα που θα καταρτίσουν τις λίστες των τρωκτικών, που αφού έφαγαν και ήπιαν, « στην υγεία μας βρε παιδιά», μας έβγαλαν τώρα και το λογαριασμό.
Τέλος, να επισημάνω πως αυτός ο πόλεμος μας αφορά όλους, κανείς δε θα γλυτώσει. Θυμίζω ότι, όταν στον τελευταίο πόλεμο, επί γερμανικής κατοχής, μόνο οι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες και οι προδότες δεν πείνασαν. Τώρα αυτοί, θα πάρουν και πριμ παραγωγικότητας και ανταποδοτικά τέλη για τις ευγενείς υπηρεσίες τους.
Ο σύλλογός μας οφείλει να πάρει θέση σ’ αυτόν τον πόλεμο και στα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσής μας. Κάτι που πρέπει να κάνει τώρα. Έστω και μια τουφεκιά, για την τιμή των όπλων.
Η θέση του συλλόγου μας, πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Συμφωνεί ή όχι με τα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης; Κι αν δεν συμφωνεί, τι προτίθεται ως Δ.Σ. να πράξει όσο μας εκπροσωπεί; Θα παλέψει για τα δικά μας συμφέροντα ή θα παλέψει για να γίνουν πράξη τα μέτρα της Κυβέρνησης εναντίον μας; Στον πόλεμο διαλέγουμε στρατόπεδο και σαν σύλλογος εργαζομένων, πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή. Τις ορτινάντσες και τους βοηθητικούς στα επιτελικά γραφεία, ξέρουν όλοι να τους κάνουν.
Σε λίγο μπορεί να είναι η σειρά μας , για τις λίστες εργασιακής εφεδρείας, για τις λίστες της ντροπής. Εδώ και τώρα δέσμευση η θέση του συλλόγου μας. Και βέβαια δέσμευση ότι ως σύλλογος θα βρεθούμε και θα αγωνιστούμε δίπλα σε κάθε άλλο φορέα του ευρύτερου ή στενού Δημόσιου Τομέα, στον οποίο θα καταρτιστούν οι λίστες της ντροπής. Σαν σύλλογος οφείλουμε να μην επιτρέψουμε πάνω απ΄όλα την κατρακύλα και την ταπείνωση συναδέλφων μας, απ’ το σβήσε-γράψε ονομάτων στις λίστες, απ’ τα διάφορα πολικά γραφεία.
Γιατί αυτό που σήμερα ονομάζεται λίστα εφεδρείας, τη δεκαετία του 50-60-70, ονομαζόταν λίστα εξορίας.
Παναγιώτα Τσολιού
Μέλος του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Ηπείρου
(τέως Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου